မီးလျှံကြားကဗမာပြည် ညီဌေးကျော် မင်းအောင်လှိုင်က ကြေးစားစစ်တပ်ကိုကိုင်ထားနိုင်ရင် အာဏာသိမ်းပြီး သမ္မတလုပ်လို့ လွယ်လွယ်နဲ့ရလိမ့်မယ်လို့တွက်တယ်။ သူ့ရှေ့က နေဝင်း – သန်းရွှေ စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေလည်း ဒီလိုပဲ အာဏာသိမ်းပြီး သမ္မတတက်လုပ်လာတာပဲ။ ဗိုလ်နေဝင်းက ၂၆နှစ် (၁၉၆၂ – ၁၉၈၈) ၊ ဗိုလ်သန်းရွှေက ၁၈နှစ် (၂၀၁၀ – ၁၉၉၂) စည်းစိမ်ခံခဲ့တယ်။ ငါလည်း စစ်သူကြီးမင်းဆက် သမ္မတကြီး ဖြစ်နိုင်တာပဲလို့ တွက်တယ်။ လွယ်လိုက်တာ။ ဗမာပြည်လူထုကြီးကို (ကြေးစားစစ်သားတွေလို) ခေါင်းငုံ့ခံခိုင်းဖတ်တွေလို့ အောက်မေ့နေသလား မသိဘူး။ မင်းအောင်လှိုင် အာဏာရူးပြီး ရူးရူးမိုက်မိုက်လုပ်တတ်တာ တခုပဲရှိတယ်။ လက်နက်အားကိုးနဲ့ လူသတ်တာပဲ။ သူ့ခိုင်းဖတ် ကြေးစားတပ်ကို လူသတ်လိုင်စင်ပေးပြီး သူ့အာဏာမြဲဖို့အတွက် တပြည်လုံးမှာ လူသတ်ပြနေတယ်။ မင်းအောင်လှိုင်က CDM တွေကိုမဲတယ်။ GSC တွေကိုမဲတယ်။ PDF တွေကို မကြီးထွားခင် ဦးချိုးဖို့ အလုံးအရင်းနဲ့ တိုက်တယ်။ လူထုကို ကြောက်လန့်ချောက်းချား ငြိမ်ဝပ်ပိပြားသွားအောင် မြို့ကောတောပါ အကုန်လု အကုန်သတ် အကုန်ရှို့ လုပ်လာတယ်။ လမ်းပေါ်မှာသတ်တယ်။… Read More »

( ၁ ) “ ဖြိုသူက ဖြို – – ဖျက်သူက ဖျက် – တိုင်းပြည်ပျက်မယ့်ကိန်းကြုံ .. ငရဲကြီး ရှစ်ထပ် – ဖြစ်ရပ်မျိုးစုံ – ကျောက်နီရုပ်မို့ ဒို့မဖြုံ – ဟေ့ ကျောက်နီရုပ်မို့ ဒို့မဖြုံ – သြော် .. အရုဏ်ကျင်းလို့ – လင်းကြက်တို့လဲ တွန်ချိန်တန်… ” အသံဝါဝါကြီးနဲ့ သီကြွေးလိုက်တဲ့ အစ်ကိုကြီးကိုလှရွှေ ရဲ့တေးသီသံဟာ ကျွန်တော့်အာရုံထဲဆီ တကြော့ပြန်ဝေ့ဝဲဝင်ရောက်လာပါတယ်။ အကိုကြီး ကိုလှရွှေ ကိုဗစ်နဲ့ကွယ်လွန်ဆုံးပါးသွားရပြီဆိုတဲ့ သတင်းကို ကြာလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တခါက သူ့ရဲ့သီချင်းသံကြီးဟာ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ ရစ်ဝဲ ဝင်ရောက်လာတာဖြစ်ပါတယ်။ ( သီချင်းစာသားတွေက တိတိကျကျ ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာဖြစ်ပြီး၊ တချို့နေရာတွေမှာ မူကွဲလေးတွေ(သို့မဟုတ်)စကားလုံး အထားအသို အပြောင်းအလဲလေးတွေ ရှိကောင်းရှိနိုင်ပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ စူးစူးနင့်နင့်ကြီး ထိုးခွဲ ဝင်ရောက်လာတာကတော့- ဒီအတိုင်းပါပဲ။ အာရုံထဲမှာ ကြားလိုက်ရတာက ဒီအတိုင်းပါပဲ။) သူ့အသံက အသံဝါဝါကြီးနဲ့ဖြစ်ပေမဲ့၊ လွမ်းမောဖွယ် ကြေကွဲဖွယ်… Read More »

အခက်အခဲကျော်လွှား အောင်ပွဲအရယူ မောင်သန်းမြရွှေ အရေးတော်ပုံဂျာနယ်။ အတွဲ(၃) အမှတ် ၅ မှာ ဖော်ပြမယ့်ဆောင်းပါး ဖေဖော်ဝါရီ ၁ ရက်နေ့ အာဏာမသိမ်းခင် နောက်ဆုံးအချိန်အထိ မင်းအောင်လှိုင်နဲ့ဒေါ်စု စေ့စပ်ညှိနှိုင်းခဲ့ပါတယ်။ မပြေလည်လို့ အာဏာသိမ်းတာပါ။ ဘာတွေဘယ်လို တောင်းဆိုတယ်။ ဘာတွေလိုက်လျောပြီး ဘာတွေမလိုက်လျောနိုင်ဘူး ဆိုတာ ကာယကံရှင်တွေကိုယ်တိုင် ထုတ်ပြောမှသာ သိရမှာပါ။ တကယ်က စေ့စပ်ညှိနှိုင်းတာ မဟုတ်ပါဘူး။ စစ်ကောင်စီက သူ့တို့လိုလားချက်ကို တဖက်သတ် တောင်းဆိုတာပါ။ ဒါမျိုးက ဗိုလ်သန်းရွှေ ဗိုလ်ခင်ညွန့်တို့ ဒေါ်စုကို အိမ်ချုပ်ထားလိုက် အပြင်ထုတ်လိုက်နဲ့ တလျှောက်လုံးလုပ်လာခဲ့တဲ့ ဖိအားပေးအကျပ်ကိုင် စေ့စပ်တဲ့ပုံစံပါ။ အခုကျတော့ မင်းအောင်လှိုင်က ရွေးကောက်ပွဲမသမာမှုကြောင့် အာဏာသိမ်းရတယ်လို့ အကြောင်းပြတယ်။ လမ်းပြမြေပုံ ၅ ရပ်နဲ့အတူ ၂၀၀၈ ခြေဥအောက်မှာ ရွေးကောက်ပွဲသစ် ပြန်လုပ်ပေးမယ်လို့ ဆိုတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူလုပ်နေတာတွေက စစ်သူကြီးမင်းဆက် ရာသက်ပန်အာဏာမြဲရေးပါ။  စစ်ကောင်စီက ကိုယ်စားပြုလွှတ်တော် CRPH နဲ့ အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ NUG ကို မတရားသင်းအဖြစ် အစောကတည်းက ကြေညာထားပြီးဖြစ်ပေမယ့် ဒီချုပ်ပါတီကိုတော့… Read More »

အစိုးရအဖြစ် နိုင်ငံတကာ အသိအမှတ်ပြုရေးကိစ္စသိန်းထွန်းနိုင်အရေးတော်ပုံဂျာနယ်၊ အတွဲ(၃) အမှတ် ၅ မှာ ဖော်ပြမယ့်ဆောင်းပါး အမျိုးသား ညီညွတ်ရေးအစိုးရ (NUG) ကို ကုလသမဂ္ဂအပါ နိုင်ငံတကာက အသိအမှတ်ပြုလာဖို့ တချို့က မျှော်လင့်နေတယ်။ နိုင်ငံတကာက အသိအမှတ်ပြုတာနဲ့ ‘ပွဲသိမ်းပြီ’ လို့ မှန်းဆ တွက်ချက်နေကြတယ်။ ဘယ်လို ပွဲသိမ်းမှာလဲ။ အာဏာသိမ်းစစ်ကောင်စီကို ဘယ်သူက ဘယ်လိုဥပဒေ အကြောင်းပြချက်တွေနဲ့ ပလ္လင်ပေါ်ကဆွဲချမလဲ။ နိုင်ငံတကာအသိအမှတ်ပြုမှုက အရေးကြီးတာမှန်ပေမယ့် အသိအမှတ်ပြုခံရဖို့ လွယ်သလား။ နိုင်ငံကြီးတွေက နိုင်ငံတနိုင်ငံရဲ့အစိုးရအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုဖို့ စဉ်းစားတဲ့အခါ အခိုင်အမာရှိနေတဲ့ မြေပြင်က ပကတိအခြေအနေအပြင် မိမိတို့အကျိုးစီးပွားကို အဓိကထားပြီးလည်း စဉ်းစားပါတယ်။ ပထဝီ နိုင်ငံရေး အကျိုးစီးပွား အပေါ် မူတည်တဲ့ ပြည်ပအစိုးရများရဲ့ တုံ့ပြန်မှု အမျိုးမျိုးနောက် လိုက်နေရင် မျက်စေ့လည် လမ်းမှား နိုင်ပါတယ်။ နိုင်ငံတကာ လူ့အဖွဲ့အစည်းတခုလုံးကို အုပ်စိုးသူ ပြည်သူ ခွဲခြားသုံးသပ်တဲ့ လူတန်းစားအမြင်နဲ့ ကြည့်ပါက ခေတ်ရဲ့ နယ်ချဲ့စနစ်လက္ခဏာ၊ အုပ်စိုးသူများရဲ့ ပြည်သူအပေါ် ဖိနှိပ်မှု၊( အမေရိကန် ဂျာမနီစတာတွေမှာ… Read More »

အဖိနှိပ်ခံပြည်သူနဲ့ စစ်ကောင်စီကြားကအောက်စီဂျင်တိုက်ပွဲ ညိုစိန်ဝင်း ပြည်သူတွေ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ ထူထောင်ထားတဲ့ အောက်စီဂျင်ဘူးတွေကို စစ်တပ်က လုယူတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ စစ်တပ်ထဲသယ်တယ်။ ပြည်သူတွေထူထောင်တဲ့ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ အောက်စီဂျင်စက်ရုံတွေကို ပိတ်တယ်။ ပြည်သူတွေအတွက် အောက်စီဂျင်ဖြည့်တာတောင် မဖြည့်ရတော့ဘူးလို့ တားမြစ်တယ်။ကိုဗစ်ရောဂါလူနာ ကုသကယ်ဆယ်ရေးမှာ အောက်စီဂျင်ဟာ မရှိမဖြစ် အရင်းအမြစ်ပစ္စည်း ဖြစ်တယ်။အောက်စီဂျင်ပေးတာ ငါးမိနစ်နောက်ကျရုံနဲ့ လူ့အသက်သေစေနိုင်တယ်။ ပြည်သူတွေ ကိုယ့်အသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ထူထောင်တဲ့ အောက်စီဂျင်ဘူးတွေကို စစ်ဓားပြတွေကသယ်ယူပြီး သူတို့ စစ်တပ်ထဲ သယ်တယ်ဆိုတာ တကယ်က ပြည်သူတွေကို သတ်နေတာပဲ။ ဆေးရုံတွေမှာ ဖျာကြမ်းတွေ ခင်းပေးထားတယ်။ ကြက်ဥတလုံးလောက်ပဲ ကျွေးတယ်။ တချို့လူနာတွေ အောက်စီဂျင်ကို ဆေးရုံအပြင်ဘက် ကိုယ့်ဘာသာ အဝတ်ကလေးခင်းပြီး အသက်ရှင်လေနိုး ရောဂါနဲ့သာမက ဒုက္ခနဲ့ နပန်းလုံး တိုက်ပွဲဝင်နေရတယ်။ ဒါတွေက တကယ်ဖြစ်နေတာ။ ဓာတ်ပုံအထောက်အထားတွေ လူထုထဲမှာ ပြန့်နေပြီ။ ဒီတော့ ဒါတွေကို သိတဲ့ လူထုက ဆေးရုံကို မသွားချင်တော့ဘူး။ သေရင် ကိုယ့်အိမ်မှာပဲ သေမယ်၊ ဆေးရုံသေတွင်းထဲ တကူးတက သွားပြီး… Read More »

“တပ်တည်ဆောက်ရေးမှာ စည်းကမ်းရဲ့ အရေးကြီးမှု”ငြိမ်းမောင်ဦး—- လက်ရှိကာလမှာ ဗမာပြည်သူလူထုတရပ်လုံးရဲ့နိုင်ငံရေးလှုပ်ရှားမှုဟာ ဒီရေမြင့်ကာလကိုရောက်ရှိနေပါပြီ။ အဖိနှိပ်ခံ ပြည်သူလူထုဟာ မိမိတို့ရဲ့လက်တွေ့ဘဝအရ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ရဲ့ကမ်းကုန်အောင်ရက်စက်တဲ့ ဖိနှိပ်သတ်ဖြတ်မှုကို ရရာလက်နက်စွဲကိုင်ပြီး တော်လှန်တဲ့ လမ်းကြောင်းကို မလွှဲသာမရှောင်သာရွေးခဲ့ကြရတယ်။ တပြည်လုံးအနှံ့အပြား ကျေးလက်ဒေသရော မြို့ပြတွေမှာပါ လက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့တွေ တည်ထောင်ဖွဲ့စည်းပြီး ပြန်လှန်ခုခံကြတဲ့ပြည်သူတွေရဲ့တိုက်ပွဲဟာ အနှစ်သာရအားဖြင့် တော်လှန်တဲ့ပြည်သူ့စစ်ပွဲပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဟာ…ဗမာပြည်တော်လှန်ရးရဲ့ကြီးမြတ်တဲ့ အလှည့်အပြောင်းလည်းဖြစ်ပါတယ် ။ ဖိနှိပ်မှုမှန်သမျှဒဏ် စုပြုံမခံတော့တဲ့ အောက်ခြေလူထုက အစချီကာ တပ်ဖွဲ့များကို စုဖွဲ့လှုပ်ရှားကြခြင်းဆိုတဲ့ အားသာချက်ရှိတာနဲ့ တချိန်တည်းမှာ ရန်/ငါ အင်အားအချိုးအစားကွာဟမှုကတော့ ကြီးပါတယ်။ ဒီလို အင်အားကြီးမားတဲ့ ရန်သူကိုအနိုင်တိုက်ဖို့အတွက် တော်လှန်ရေး တပ်ဖွဲ့တွေဟာ ကြံ့ခိုင်မှန်ကန်တဲ့နိုင်ငံရေးအတွေးအခေါ်ကို မြဲမြဲကိုင်စွဲပြီး အမိန့်စည်းကမ်းတွေလိုက်နာမှုကောင်းတဲ့ တပ်ဖြစ်အောင် လေ့ကျင့်တည်ဆောက်ရပါလိမ့်မယ်။ ချုပ်ပြောရရင် တပ်ကိုတော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့ပီသအောင်တည်ဆောက် ရမယ်…။ တကယ်တော့ တပ်ရဲ့အမိန့်စည်းကမ်းတွေဆိုတာဟာ တော်လှန်ရေးရဲ့နိုင်ငံရေးရည်မှန်းချက်နဲ့ အတွေးအခေါ်ကိုအခြေခံပြီး ချမှတ်ထားတာဖြစ်လို့ … အမိန့်စည်းကမ်းလိုက်နာမှုဟာ တော်လှန်ရေးအောင်ပွဲအတွက် အာမခံချက်တချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီက ဖွဲ့စည်းခဲ့တဲ့ ပြည်သူ့တပ်မတော်မှာချမှတ်ကျင့်သုံးခဲ့တဲ့ (စည်းကမ်းကြီးသုံးးရပ်နဲ့ သတိပြုရန်ရှစ်ချက်)ကို လေးလေးနက်နက် လေ့လာ ဝေဖန်သုံးသတ်ကြည့်ရင် လက်ရှိတော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့တည်ဆောက်ရေးပြဿနာအတွက် လမ်းညွှန်တချို့ ရနိုင်လိမ့်မယ်လို့… Read More »

ငါလိုလူ ဇမ္ဗူမှာရှိသေးလား။ လှကျော်ဇော—– သီဟာသနပလ္လင်ရုပ်ထုကြီးရှေ့ သလွန်ညောင်စောင်းပေါ် မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ပြီး နိုင်ငံခြားဧည့်သည်တွေကို တွေ့ဆုံနေတဲ့ စစ်အာဏာသိမ်းခေါင်းဆောင် မအလရဲ့စိတ်ထဲမှာတော့ — ကဲ-ဘာတတ်နိုင်ကြသေးလဲ။ ငါ့လိုလူ ဇမ္ဗူမှာရှိသေးလား — လို့တွေးတောကျေနပ်ပြီး ပိတိတွေတဝေ‌ဝေနဲ့ သာယာနေဟန်ရှိပါတယ်။အဲဒီပုံတွေ့ရတော့ သတိရလိုက်မိတာ တခုရှိပါတယ်။ ဖေဖော်ဝါရီ(၁)ရက်နေ့ စစ်တပ်အာဏာသိမ်းပြီးချိန် အဖမ်းမခံရခင် (၃-၄)ရက်နေရစဉ် ဒီချုပ်ဦးဝင်းထိန်(ဗိုလ်ကြီးဟောင်း)က သတင်းသမားတွေကိုပြောသွားတဲ့ စကားတွေထဲက နိမိတ်ပုံဆန်တဲ့ စကားတခွန်းပါ။သြော်-မင်းအောင်လှိုင် – သနားဖို့တော့ကောင်းတယ်ဗျာ — တဲ့။ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ရဲ့ ခေါင်းကိုင်ဖခင်ကြီးဗိုလ်နေဝင်းရဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံ အတက်အကျတွေကို မြင်တွေ့ဖူးသူတိုင်း (ဦးဝင်းထိန်အပါအဝင်) ဒီအတိုင်းစဉ်းစားမိမှာပါ။ ၁၉၆၂ ခုနှစ်ကစလို့ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကို ထူထောင်ခဲ့တဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ကြီး နေဝင်းဟာ တော်လှန်ရေးကောင်စီနဲ့ မဆလခေတ်တလျှောက်(၁၉၆၂-၁၉၈၈) လက်နက်အားကိုး ဗိုလ်ကျစိုးမိုးတဲ့ ကြောက်စရာလူသတ်သမား စေတလုံးပိုင်ရှင် ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေဝင်းက အာဏာစွန့်ပြီး သမ္မတကြီးဦးနေဝင်းကို အာဏာအပ်တော့လည်း တနိုင်ငံလုံးပြားပြားဝပ်စင်း လက်ခံခဲ့ကြရတာပါ။ ဒါပေမဲ့ ဦးနေဝင်းရဲ့နေဝင်ချိန်မှာ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ။ တွေ့ကြရပြီပဲ။ ဗိုလ်နေဝင်းတယောက် ဗမာပြည်သူတရပ်လုံးရဲ့ မုန်းတီးရွံရှာမှုနဲ့ သမိုင်းအမှိုက်ပုံတွင်း ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် စွန့်ပစ်ခြင်းခံသွားရပါတယ်။ အခုလည်းလာပြန်ပြီတယောက်။… Read More »