“အခုတေလာ အေျပာမ်ားေနၾကတဲ့ ဂို႐ွယ္စစ္တမ္းဆိုတာ တကယ္႐ွိသလား” ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၉၂ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္ အမွတ္ (၁၁) မွ ေဆာင္းပါးကို ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဂိုရွယ္စစ္တမ္းဆိုသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္လည္ရွင္းလင္းတင္ျပခ်က္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ၊ ဟင္းဘတ္ၿမိဳ႕တြင္ သိမ္းဆည္းထားေသာ သုေတသနအခ်က္အလက္ ဖိုင္တြဲမ်ားအထဲတြင္ “ဗမာျပည္ရွိ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ၁၉၄၅ – ၁၉၇၇ ခုႏွစ္” ဟူသည့္ ဖိုင္တြဲတတြဲ ရွိသည္။ ယင္းဖိုင္တြဲ၏ စာမ်က္ႏွာ ၈၃ တြင္ “ဗမာျပည္ မ်က္ေမွာက္ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ား” ေရးသူ ဗတင္၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (?) ဟူေသာ စာတမ္းေစာင္လည္း ပါရွိသည္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေၾကာင္း အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္ စတင္ေပၚေပါက္မွုအေၾကာင္း ေရးသားေျပာဆိုၾကရာတြင္ အေနာက္တိုင္းမွ စာေရးသူမ်ားေရာ၊ ဗမာျပည္ အုပ္စိုးသူလူတန္းစားအား ကိုယ္စားျပဳေရးသူမ်ားပါ ဤစာတမ္းကို မၾကာခဏ ကိုးကားေလ့ရွိၾကသည္။ ဤစာတမ္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ထိုစဥ္က ေကာင္းေကာင္းသိရွိသူတဦး၏ ရွင္းျပခ်က္ကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ အဲဒီစာတမ္းထဲမွာပါတဲ့ အယ္ဒီတာရဲ႕မွတ္ခ်က္မ်ား၊ စာမ်က္ႏွာ… Read More »

ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၊ ဒါမွမဟုတ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုမွာ ဒီမိုကေရစီဘယ္ေလာက္ ခံစားခြင့္႐ွိရမယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူက ျပ႒ာန္းသလဲ။ ဘယ္သူက ဆံုးျဖတ္တာလဲ။ ျပည္သူေတြဟာ ကိုယ္နဲ႔တန္တဲ့အစိုးရ၊ ကိုယ္နဲ႔တန္တဲ့စနစ္သာ ရၾကတယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ပက ေျပာဆိုတာေတြကို ဗမာျပည္ ႏိုင္ငံေရးထဲ ဆြဲယူလာလို႔ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့လည္း “လူေတြဟာ ကိုယ္နဲ႔တန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီပဲရတယ္” လို႔ ေျပာၾကျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုကို ဒီမိုကေရစီကို နားလည္ေအာင္၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ထိုက္တန္ေအာင္ ေနတတ္ဖို႔ သင္ေပးရတယ္လို႔လည္း ေျပာသူက ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုေအာက္တန္းက်တဲ့၊ တာ၀န္မဲ့တဲ့ စကားမ်ိဳးကို အထူးေခ်ပေနစရာမလိုေပမယ့္ ဒီကိစၥနဲ႔ ဆက္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာတခုကိုေတာ့ ေထာက္ျပလိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးမွာ နိုင္ငံတႏိုင္ငံကို အရင္း႐ွင္ႏိုင္ငံ၊ ဆို႐ွယ္လစ္ႏိုင္ငံ၊ ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ငံ၊ ကိုလိုနီႏိုင္ငံ စသျဖင့္ ေခၚဆိုေလ့႐ွိတာ လူတိုင္းအသိပါ။ ဒီလိုေခၚဆိုတာဟာ အဲဒီႏိုင္ငံမွာ အဓိကက်င့္သံုးေနတဲ့ စီးပြားေရး/ႏိုင္ငံေရးစနစ္အရ ေခၚဆိုၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းၿပီ- ဒီေနရာမွာ က်င့္သံုးဆိုတဲ့စကား ပါလာပါတယ္။ ဒါျဖင့္ အဲဒီစနစ္ကို ဘယ္သူက က်င့္သံုးတာလဲ။ ဘယ္သူက ခ်မွတ္တာလဲ။ ျပည္သူလူထုမွာ… Read More »

သဲကုန္း လယ္သမား သပိတ္စခန္း အၾကမ္းဖက္ ၿဖဳိခြဲခံလုိက္ရျပန္ၿပီ။ မအူပင္ မလက္တုိေက်းရြာအုပ္စုတြင္ လယ္သူမအမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ ေသြးထြက္သံယုိ ရုိက္ႏွက္ႏွိမ္နင္းမႈ၊ လက္ပံေတာင္းတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား မီးေလာင္ဗုံးျဖင့္ ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းမႈ၊ သဃၤန္းကြ်န္း- မိေက်ာင္းကန္မွာ လက္မရြံ႕ရွပ္နက္တပ္သားမ်ားျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ ရုိက္ႏွက္ဖယ္ရွားမႈ၊ မုိးထိမုိးမိ အလုပ္သမား ဆႏၵျပပြဲကုိ နည္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး ဖယ္ရွားမႈ၊ သမီးကေလးေက်းရြာ ျပည္သူ႕အုိးအိမ္အား စစ္တပ္မွ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ ဘူဒုိဇာႏွင့္ ျဖဳိလွဲျခင္း စေသာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား။ ယခု သဲကုန္း လယ္သမားသပိတ္စခန္းအား အၾကမ္းဖက္မႈ စသည္တုိ႕ကုိ အစုိးရအာဏာပုိင္မ်ားက က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္သူ႕လယ္ယာေျမ၊ အုိးအိမ္ပုိင္ဆုိင္မႈႏွင့္ အသက္စည္းစိမ္ လုံၿခဳံမႈ တေန႕တျခား ပုိမုိကင္းမဲ့လာၿပီ။ ဗမာျပည္မွာ လယ္သမားႏွင့္ ျပည္သူေတြ၏ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ စစ္အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ခရုိနီမ်ားက မတရားလုယူသိမ္းပုိက္လာခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ဗမာျပည္၏ လယ္ယာေျမအေတာ္မ်ားမ်ား စစ္အာဏာပုိင္မ်ားႏွင့္ ခရုိနီမ်ား လက္သုိ႕ ေရာက္ကုန္ၿပီ။ ထုိ႕ေၾကာင့္ စစ္အာဏာပုိင္မ်ား၏ မတရားမႈမ်ားကုိ ႏွစ္ကာလ ရွည္ၾကာစြာ ခံစားလာၾကရေသာ ဗမာျပည္တဝန္းမွ… Read More »

ဖဆပလ အစုိးရလက္ထက္ကေန ယေန႕ ဦးသိန္းစိန္စစ္အစုိးရအထိ ေဖာက္ျပန္ေရးအစုိးရအဆက္ဆက္ဟာ ျပည္သူ႕လႈပ္ရွားမႈ ႀကီးထြားလာမွာကုိ ေၾကာက္ရြံ႕တဲ့အခါတုိင္း ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ကြန္ျမဴနစ္တံဆိပ္ ကပ္ေပးေလ့ရွိၾကတယ္။ အုပ္စုိးသူ အဆက္ဆက္ အရုိးစြဲလာတဲ့ ဒီအက်င့္ေဟာင္းကုိ ဦးသိန္းစိန္အစုိးရကလည္း ေဖာ္ျပေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ လႈပ္ရွားမႈကုိ ဦးေအာင္ေသာင္းက ကြန္ျမဴနစ္တံဆိပ္ ကပ္ေပးလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေတာ္ေလး ပြဲဆူသြားခဲ့တယ္။ ဒါကုိ မမွတ္ေသးဘဲ ေျပာလာျပန္ၿပီ ေနာက္တေယာက္။ ဒီတခါ ေျပာလာတဲ့သူက ကာခ်ဳပ္ ဗုိလ္မင္းေအာင္လႈိင္ပါ။ သိပ္မၾကာေသးတဲ့အခ်ိန္က စစ္သင္တန္းဆင္းပြဲတခုမွာ ေျပာခဲ့တယ္။ ကာခ်ဳပ္ဆုိတဲ့အတုိင္း ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းေလာက္ မေျပာင္းလဲေအာင္ ေရးထားတဲ့ ဥပေဒဆုိၿပီး ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုိ ကာကြယ္ရင္းက ေျပာသြားတဲ့စကားပါ။ “ေတာင္းမယ္ တုိက္မယ္ဆုိတာ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ ျဖစ္လာတာ” -တဲ့။ သူ႕စကားက ဦးေအာင္ေသာင္းစကားထက္ ပုိဆုိးပါတယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္းက လက္ပံေတာင္းလႈပ္ရွားမႈေလာက္ကုိပဲ ေျပာတာပါ။ ဗုိလ္မင္းေအာင္လႈိင္ကေတာ့ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဖုိ႕ ေတာင္းဆုိေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ဒီခ်ဳပ္ကအစ ကုိယ့္ေျမကုိယ့္ယာ အလုယက္ခံထားရလုိ႕ ျပန္ေတာင္းၾကတဲ့ တျပည္လုံး ေနရာအႏွံ႕အျပားက လယ္သမားေတြအဆုံး… Read More »

တေလာဆီတုန္းက အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က တိုင္းျပည္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးသမွ် ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္မ်ိဳး ေျပာသြားပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕မိန္႔ခြန္းဆိုတာမွာလည္း“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရလို႔႐ွိရင္ ဒီမိုကေရစီကို ဘယ္လိုမွ သြားလို႔ရမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယူတာ ျဖစ္တယ္”လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ႐ွိရင္ ဒီမိုကေရစီမထြန္းကားဘူး၊ တိုင္းျပည္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မ႐ွိရင္ စီးပြားေရးမတိုးတက္ဘူး၊ တိုင္းျပည္မွာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ႐ွိရင္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးမ႐ွိႏိုင္ဘူး။ အဲဒီလိုစဥ္ၿပီး ေျပာလိုက္ရင္ ဟုတ္ေနသလိုလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနလို႔ ဒီမိုကေရစီမ႐ွိတာလား၊ ဒီမိုကေရစီ မ႐ွိလို႔ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္တာလား။ ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ဒီစစ္နဲ႔ဒီမိုကေရစီျပႆနာဟာ ၾကက္ဥနဲ႔ၾကက္မ ျပႆနာလို ဘယ္ဟာက အရင္လဲဆိုတာ ႐ွင္းမရတဲ့ျပႆနာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္ ကိုလိုနီဘ၀ကို ျပန္စဥ္းစားပါ။ အဲဒီတုန္းက ဗမာျပည္မွာ ျပည္တြင္းစစ္မ႐ွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗမာႏိုင္ငံသားေတြဟာ ဒီမိုကေရစီကို အဂၤလိပ္က သဒၵါသေလာက္ပဲ ခံစားရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးေတြရဲ႕ကိစၥကို ျပန္ၾကည့္ပါ။ အာဏာရေနတဲ့ အုပ္စိုးသူေတြက ပါတီရပ္တည္ခြင့္မေပးဘဲ လူေတြကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖို႔လုပ္လို႔၊ တနည္းအားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ အနိမ့္ဆံုးအခြင့္အေရးကိုေတာင္… Read More »

ရႈပ္ေနတာေတြကုိ ရွင္းေအာင္ ခြဲၿပီး ၾကည့္ရမွာပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားေျပာေနခ်ိန္ စစ္ပြဲေတြ တျခိမ္းျခိမ္း။ ေသနတ္ အေျမာက္သံေတြ တအုန္းအုန္း။ ေျမလုထားသူေတြက စစ္အာဏာပုိင္ေတြ၊ သူတုိ႕အဆြယ္အပြားေတြခ်ည္း။ ဘယ္ေျမကိစၥကုိမွ် အလြယ္တကူ ေလွ်ာ့ေပးတာ လုိက္ေလ်ာတာ မရွိ။ ေျမႀကီးဆုိရင္ လက္ထဲ ဆုပ္မိရင္ ဖုန္မႈန္႔ေလး တမႈန္ကအစ ျပန္မစြန္႕ႏုိင္တဲ့ သူေတြ။ အာဏာစြန္႕ဖုိ႕ဆုိရင္ ေ၀လာေ၀း။ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္ လုယက္ေနတဲ့ ကိစၥကုိ ေျပာမေနနဲ႕ မုိးထိမုိးမိမွာ လုပ္ငန္းပုိင္ရွင္နဲ႕ အလုပ္သမားေတြကိစၥမွာ လုပ္ငန္းပုိင္ရွင္နဲ႕ အာဏာပုိင္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး အတိဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ အလုပ္သမားမိသားစုေတြကုိ မညွာတာ မေထာက္ထား ဘယ္လုိ ညစ္ပတ္ဒုကၡေပးေနၾကသလဲ ဆုိတာၾကည့္။ နယ္လွည့္ပါးရုိက္တဲ့ ဝန္ႀကီးရဲ႕ (ဖက္ဆစ္ဆန္တဲ့စကား) နဲ႕ ပြဲဆူေအာင္လုပ္ထားၿပီးသမီးကေလးေက်းရြာမွာ (ဖက္ဆစ္ဆန္တဲ့) လုပ္ရပ္ေတြ တဆင့္တုိးလုပ္ဖုိ႕ ျပင္လာၾကတယ္။ တျပည္လုံးကုိ သူတုိ႕ကုိယ္တုိင္က ဆူဆူပူပူ ျဖစ္တဲ့ အေျခအေန ဖန္တီးရင္းက သမၼတက ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြက ဆူပူေအာင္ ဖန္တီးေနတယ္ဆုိတာမ်ဳိး ေျပာထြက္လာတယ္။ ဘုရင့္ႏႈတ္ထြက္စကား (ဆုံးမလုိက္) ဆုိတာ ပါးကြက္သားေတြအတြက္(သတ္ေစ) ဆုိတဲ့ အမိန္႕ေတာ္အျဖစ္… Read More »

(တစ္) စီးပြားေရးထိုင္းမိႈင္းမႈႀကီး- အရင္း႐ွင္စနစ္ရဲ႕ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရလကၡဏာ မာ့က္စ္ရဲ႕ေရးသားခ်က္ေတြထဲမွာ သေႏၶအရကိုပဲ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္တတ္မႈ၊ အက်ပ္အတည္းေတြ ႁပြမ္းတီးမႈ လကၡဏာေတြ႐ွိတဲ့ အရင္း႐ွင္စနစ္အေၾကာင္းဟာ အဓိကအပိုင္းတခုျဖစ္ပါတယ္။ အျမတ္အစြန္းအတြက္ မနားမေန လံုးပမ္းမႈကေန ကုမၸဏီေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အလုပ္႐ံုေတြမွာ စက္ေတြ တပ္ဆင္လာၾကလိမ့္မယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တဖက္မွာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လစာေတြကို ျဖစ္ညွစ္ထားၿပီး တဖက္မွာ ကုန္ပစၥည္းေတြကို မ်ားသထက္မ်ားေအာင္ ထုတ္လုိက္တာ အလုပ္သမားေတြဟာ သူတို႔ထုတ္လုပ္တဲ့ပစၥည္းကို သူတို႔၀ယ္လို႔မႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာမယ္လို႔ သူကဆိုခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ပါပဲ။ ေခတ္သစ္သမိုင္းရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ေတြ- စီးပြားေရးကပ္ႀကီး (၁၉၃၀ စုႏွစ္မ်ား) ကေန ဒီေန႔ ေဒါ့ကြန္ဗူေဗာင္း(dot.com bubble) ျပႆနာအထိ၊ ဒီဟာေတြရဲ႕ဇာစ္ျမစ္ကို မာ့က္စ္ရဲ႕အသံုးအႏႈန္းအရ “လက္ေတြ႔မတည္႐ွိတဲ့ စိတ္ကူးထဲက အရင္းအႏွီး (fictitious capital)”- ဘ႑ာေရးကိရိယာေတြျဖစ္တဲ့ စေတာ့ခ္လက္မွတ္၊ ျပန္မဆပ္ႏိုင္တဲ့ ေငြေပးေခ်မႈ- စတာ ေတြမွာ ေျခရာခံလို႔ ရပါတယ္။ ထုတ္လုပ္ၿပီးရင္း ထုတ္လုပ္လိုက္တာ ေနာက္က်ေတာ့ ကိုယ့္ကုန္ေတြကို ၀ယ္မယ့္လူ မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ေစ်းကြက္အသစ္ေတြလည္း မ႐ွိေတာ့၊ ေငြေခ်းေပးတာလည္း မ႐ွိေတာ့ဘူး။ ဒီသံသရာႀကီးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်က္စိေ႐ွ႕မွာပဲ… Read More »