လေ့လာရေး ပြဿနာများ အပိုင်း(၁)

လေ့လာရေး ပြဿနာများ

အပိုင်း(၁)

(ဗမာပြည်ကွန်မြူနစ်ပါတီ ၈၅ နှစ်မြောက် ပါတီမွေးနေ့အထိမ်းအမှတ် ပြည်သူ့အာဏာဂျာနယ်မှာ ထည့်သွင်းဖော်ပြမယ့်ဆောင်းပါး)

ဆိုလိုချက်

ဒီနေရာမှာ လေ့လာရေးပြဿနာများ ဆိုတာ၊ အရာကိစ္စတွေရဲ့ အတွင်းပိုင်းသဘောသဘာဝကို သိအောင်လုပ်ရာမှာ သတိထားသင့်တဲ့အရာများကို ဆိုလိုပါတယ်။ ဒီလိုသိအောင်လုပ်ပြီး သက်ဆိုင်ရာအရာကိစ္စဆိုင်ရာ အမြင် အာဘော်တွေ ပြဿနာဖြေရှင်းရေး နည်းနာတွေဖော်ထုတ်ဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ကွန်မြူနစ်တွေဟာ အရာကိစ္စများ အခြေအနေများကို ကွန်မြူနစ်ဆန်တဲ့အမြင်နဲ့သာတင်ပြဖို့ လီနင်က တောင်းဆိုပါတယ်။ ဒီတောင်းဆိုချက်ဟာ ကျွန်တော့် တင်ပြချက်အတွက် အနှစ်ချုပ်ဖြစ်ပါတယ်။

စင်ပြိုင် အမြင်နဲ့စင်ပြိုင် အကျိုးစီးပွား

မျက်မှောက် လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ အနှစ်သာရအရ အခြေခံအားဖြင့် စင်ပြိုင်ဖြစ်တဲ့အမြင်ကြီး နှစ်ရပ်ရှိပါတယ်။ တခုက ကွန်မြူနစ်အမြင်ဖြစ်ပြီး ကျန်တခုက သွေးစုတ်သူလူတန်းစားများရဲ့အမြင်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒုတိယအမြင်က သမိုင်းတလျှောက် လူ့အဖွဲ့စည်း လူတန်းစားတွေအတွင်း အနှံ့အပြား လွှမ်းမိုအမြစ်တွယ်နေခဲ့တာဖြစ်လို့၊ ဒီအမြင်ကို (လက်ယာ လက်ဝဲ) အများကြိုက်အမြင်လို့ ယေဘုယျအားဖြင့် ခေါ်ဆိုနိုင်ပါတယ်။ အမြင်နှစ်ရပ်မှာ အခေါ်အဝေါ် တူညီတာရှိရင်တောင်မှ အနှစ်သာရ မတူညီဘူး။ စိန့်ဆိုင်မွန်တို့ခေတ်မှာ ဓနရှင်အမြင်နဲ့တင်ပြခဲ့တဲ့ ဆိုရှယ်လစ်ဝါဟာ စိတ်ကူးယဉ်ဆိုရှယ်လစ်ဝါဒဖြစ်ပြီး မာ့က်စ်တို့ခေတ်မှာတင်ပြခဲ့တဲ့ ဆိုရှယ်လစ်ဝါကတော့ သိပ္ပံနည်းကျဆိုရှယ်လစ်ဝါဒ ဖြစ်ပါတယ်။ အလားတူစွာပဲ အမြင်နှစ်ခုစလုံးမှာ တူညီနေ ဆင်တူနေတဲ့၊ ဒီမိုကရေစီဝါဒတို့ မျိုးချစ်ပြည်ချစ်ဝါဒတို့ အမျိုးသားရေးလွတ်မြောက်မှုတို့ စတဲ့ အခေါ်အဝေါ်တွေ သို့မဟုတ် ကြွေးကြော်သံတွေဟာလည်း အနှစ်သာရအရ ဖွင့်ဆိုမှုအရ စင်ပြိုင်ဖြစ်ပါတယ်။

ကွန်မြူနစ်တွေရဲ့အမြင်က ထက်မြက်မှု အမြော်အမြင်ကြီးမှုလိုမျိုးအရာတွေအပေါ် အခြေခံတည်ဆောက်ထားတာ မဟုတ်ပါ၊ အလုပ်သမားလူတန်စား သို့မဟုတ် (သဘောတရားပိုင်းဆိုင်ရာမှာ ခေါ်ဝေါ်သုံးနှုန်းလေ့ရှိတဲ့) ပစ္စည်းမဲ့ လူတန်းစားရဲ့ လူတန်စားအကျိုးစီးပွားအပေါ် အခြေခံထားတာ ဖြစ်ပါတယ်။ လူ့အဖွဲ့အစည်း ပကတိဘာဝ လူတန်စားအကျိုးစီးပွားအရဆိုရင်လည်း အခြေခံအားဖြင့် စင်ပြိုင်ဖြစ်တဲ့ လူ့အသိုင်းအဝန်းကြီး နှစ်ခုရှိပါတယ်။ တခုက ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစား လူ့အသိုင်းအဝန်းဖြစ်ပြီး ကျန်တခုက သွေးစုတ်သူလူတန်းစားများရဲ့ လူ့အသိုင်းအဝန်းဖြစ်ပါတယ်။

သွေးစုတ်သူလူတန်းစားများရဲ့အသိုင်းအဝန်းမှာက မြေယာ သို့မဟုတ် တစုံတရာ ထုတ်လုပ်ရေးအရင်းအမြစ်ပစ္စည်း သို့မဟုတ် တစုံတရာ လုံလောက်တဲ့ငွေအရင်းအနှီး အနည်းဆုံးတမျိုးမျိုးပိုင်ဆိုင်ကြသူများ ပါဝင်ပါတယ်၊ ဒီထဲမှာ ဓနရှင် (ပေါက်စ အလတ် အကြီး လက်ဝါးကြီးအုပ်) အလွှာမျိုးမျိုးနဲ့ မြေရှင်လူတန်းစား ပါဝင်ပါတယ်။ ဒီထဲမှာ ကိုယ်တိုင်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ထုတ်လုပ်ရေးအရင်းအမြစ်အနည်းငယ်ကိုအခြေပြုပြီး ကိုယ်တိုင်ပါဝင် လုပ်အားစိုက် ထုတ်လုပ်ကြလို့ အလုပ်လုပ်သူ လူတန်းစားလို့ ယေဘုယျရည်ညွှန်းခံရသူများလည်း ပါဝင်ပါတယ်၊ ပစ္စည်းမဲ့ လူတန်းစား၊ အလုပ်လုပ်သူ လူတန်းစားမဟုတ်တဲ့ တခြား အဖိနှိပ်ခံလူတန်းစားများလည်း ပါဝင်ပါတယ်။

ပစ္စည်းမဲ့လူတန်စားကတော့ မြေယာ၊ တစုံတရာ ထုတ်လုပ်ရေးအရင်းအမြစ်ပစ္စည်း၊ တစုံတရာ ငွေအရင်းအနှီးဆိုတဲ့ အရာ သုံးမျိုးစလုံးကို မပိုင်ဆိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် (ဓနရှင်လူတန်းစားက ဦးစီးစီမံအုပ်ချုပ်တဲ့ ယခုခေတ် အမျိုးသားနိုင်ငံတော်ဆိုတဲ့ အနှစ်သာအရ ခေါ်ဝေါ်တဲ့) တိုင်းပြည်ဆိုတဲ့အရာကိုလည်း မပိုင်ဆိုင်ပါဘူး။ ဘာမှ မပိုင်သူအတွက် ဆုံးရှုံးစရာ ဘာမှ မရှိပါ။ ဒါ့ကြောင့် တိုင်းပြည်အားလုံးရှိ ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားဟာ “အမိတိုင်းပြည်” ဆိုတဲ့ အစွဲကို ဖယ်နိုင်စွမ်း၊ “ဒို့ အားလုံး ဘဝတူကံကြမ္မာတူပဲ” ဆိုတဲ့ လူတန်းစားအသိကို ကိုင်စွဲနိုင်စွမ်းရှိပါတယ်။ တိုင်းပြည်အားလုံးရှိ အလုပ်သမားများ (အဖိနှိပ်ခံ ပြည်သူများ) သွေးစည်းကြ၊ တိုင်းပြည်အသီးသီးရှိ အလုပ်သမားလူတန်းစားက မိမိတိုင်းပြည်ရဲ့ လူတန်းစားတိုက်ပွဲကို ဦးဆောင်ဆင်နွှဲကြ စတဲ့ အတွေးအခေါ်တွေကိုလည်း ပြည်ချစ်ဝါဒဆိုင်ရာအမြင်ထဲမှာ ယုတ်လျော့လို့မရတဲ့ အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် ထည့်သွင်းထားသင့်ပါတယ်။

အလုပ်သမားလူတန်းစားနဲ့ ကျန် အဖိနှိပ်ခံပြည်သူများ

အလုပ်သမားဟာ လုပ်စားစရာ ဘာအရင်းအမြစ်မှ မပိုင်ဆိုင်လို့၊ (သူ့ မိသားစုနဲ့အတူ အသက်ရှင်ရင်း ထိန်းသိမ်း ပြုစု အရည်အသွေးမြှင့်တင်ထားတဲ့) သူ့ရဲ့ အလုပ်လုပ်နိုင်စွမ်းတည်းဟူသော (ကာယ ဉာဏ ) လုပ်အားကို အရင်းရှင်ထံ ရောင်းချရပါတယ်။ အရင်းရှင်က ( အလုပ်သမားအနေနဲ့ သူ့ရဲ့လုပ်နိုင်စွမ်းကို မိသားစု အသက်ရှင်ရင်း ထိန်းသိမ်းပြုစု အရည်အသွေးမြှင့်တင်ရာမှာ ကုန်ကျထားတဲ့ စရိတ်စကဖြစ်တဲ့) အလုပ်သမားရဲ့ (ကာယ ဉာဏ) လုပ်အားခကို ပေးချေပြီး၊ အလုပ်သမားကို အရင်းရှင်ပိုင်ဆိုင်တဲ့ ထုတ်လုပ်ရေးအရင်းအမြစ်တွေနဲ့ ထုတ်လုပ်ရေး အတွင်း အလုပ်လုပ်ခိုင်းပါတယ်။ အလုပ်သမားအလုပ်လုပ်လို့ ထွက်လာတဲ့တန်ဖိုးက လုပ်အားခတန်ဖိုးထက် ပိုပါတယ်၊ အဲဒီလို ပိုထွက်လာတဲ့အပိုင်းကို အစွန်းထွက်တန်ဖိုးလို့ ခေါ်ပါတယ်။ ဒီအစွန်းထွက်တန်ဖိုးကို အရင်းရှင်က သိမ်းပိုက်ပါတယ်။ ဒါကို အမြတ်ရရှိတယ်လို့ ယေဘုယျအားဖြင့် ခေါ်ပါတယ်။

စူးစမ်းလေ့လာမှုဖြစ်စဉ်အတွင်းမှာ၊ ပစ္စည်းထုတ်လုပ်ရေးလုပ်အား၊ ဝန်ဆောင်မှုရလဒ် ထုတ်လုပ်ရေးလုပ်အား စတဲ့ လုပ်အားကွဲပြားမှုဆိုင်ရာရှုပ်ထွေးမှုနဲ့ အရင်းရှင်အမျိုးမျိုးအတွင်း အမြတ်ခွဲဝေမှုဆိုင်ရာရှုပ်ထွေးမှုကို ဖယ်ရှားပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်လွယ်စေဖို့အတွက်၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို အရင်းရှင်လူတန်းစားနဲ့ ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားဆိုပြီး နှစ်ပိုင်းပိုင်းကာ ဆန်းစစ်လေ့လာလေ့ရှိပါတယ်။ ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားကဖန်တီးလိုက်တဲ့ အစွန်းထွက်တန်ဖိုးတွေဟာ အရင်းရှင်လူတန်းစားရဲ့လက်ထဲမှာ အမြတ်ငွေ အတိုးငွေ စတဲ့ သဏ္ဌာန်တွေအဖြစ်သို့ပြောင်းသွားတယ်၊ ဒါတွေကို မူလအရင်းမှာထပ်ပေါင်း လုပ်ကိုင်လာခဲ့တာဖြစ်လို့ အစွန်းထွက်တန်ဖိုးတွေဟာ စုစုပေါင်းအရင်းတွေအဖြစ် စုစုပေါင်းဥစ္စာဓနတွေအဖြစ် အရင်းရှင်စနစ်သမိုင်းတလျှောက် တဖြည်းဖြည်း စုပုံလာခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ကမ္ဘာ့ ဥစ္စာဓနအားလုံးဟာ မျိုးအဆက်ဆက်မျှသော ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားက ဖန်တီးလိုက်တဲ့ အစွန်းထွက်တန်ဖိုးစုစုပေါင်း ဖြစ်ပြီး၊ ဒါတွေကို ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားက လူ့အဖွဲ့အစည်းပိုင်အဖြစ် သိမ်းပိုက်တယ်ဆိုရင် ကိုယ့်ပစ္စည်းကို ကိုယ်ပြန်သိမ်းပိုက်ခြင်းမျှသာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် အလုပ်သမားလူတန်းစားဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွင်းမှာ (အမျိုးသားဖိနှိပ်မှု အပါအဝင်) ဖိနှိပ်သွေးစုတ်မှု ဆိုင်ရာ နှောင်ကြိုးအထပ်ထပ်အောက် (တုံးအထပ်ထပ်အောက်) မှာ ရောက်ရှိနေပါတယ်။ ဒီနှောင်ကြိုးအထပ်ထပ်ကို အကုန်အစင်ဖယ်ရှားပစ်ရေးဟာ အလုပ်သမားလူတန်းစားရဲ့ ပကတိဘာဝလိုအပ်ချက်ဖြစ်ပြီး၊ အရာရာကို တိုက်ရိုက်ထုတ်လုပ်တဲ့ လူတန်းစားဖြစ်တာကြောင့် ဒီအရေးကိစ္စကို အကောင်ထည်ဖော်နိုင်စွမ်းလည်း ရှိပါတယ်။ အလုပ်သမားလူတန်းစားဟာ နှောင်ကြိုးအားလုံးကို ဖယ်ရှားရေးအတွက်၊ နှောင်ကြိုး တခု သိုမဟုတ် တချို့ကို ဖယ်ရှားလိုသော ကျန်အဖိနှိပ်ခံပြည်သူအားလုံးကိုလည်း စည်းရုံးသိမ်းသွင်းဖို့ အလိုလားဆုံး၊ စည်းရုံးသိမ်းသွင်းနိုင်စွမ်းအရှိဆုံး လူတန်းစားဖြစ်ပါတယ်။ ပစ္စည်းမဲ့လူတန်းစားရဲ့ ဒီလို လူတန်းစားသဘာဝကြောင့် ကို ဒီလူတန်းစား ကိုယ်စားပြုတဲ့အတွေးအခေါ် ကိုင်စွဲမှသာ အဖိနှိပ်ခံ ပြည်သူအားလုံးကို အလုပ်အကြွေးပြုနိုင်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီတော့၊ ဆုံးရှုံးစရာဆိုလို့ နှောင်ကြိုးမှအပ ဘာမှမရှိ၊ ရနိုင်မှာက ကမ္ဘာကြီးပါဆိုတဲ့တင်စားမှုနဲ့ ထိုက်တန်သူ လူတန်းစားကို တွေ့ရှိလိုက်ပြီ ထင်ပါတယ်။

အတွေ့အကြုံများ

တိုက်ရိုက်အတွေ့အကြုံက မူရင်းအကျဆုံးအတွေ့အကြုံဖြစ်ပါတယ်၊ ဒီအထဲမှာက အချက်အလက်တွေအပြင် စိတ်ခံစားမှုများလည်း ကြွယ်ဝစွာ ပါဝင်နေတာဖြစ်ပြီး၊ အထောက်အထားအဖြစ် အခိုင်မာဆုံး အသုံးပြုနိုင်တာလည်းဖြစ်တယ်။ (ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ ဝတ္ထုစာအုပ်ဖတ်၊ ဟောပြောပွဲနားထောင် စတဲ့ဖြစ်စဉ်တွေမှာလည်း တိုက်ရိုက်အတွေ့အကြုံအစိတ်အပိုင်းတွေ မိမိစိတ်ထဲခံစားချက်တွေ တွေ့ကြုံပါဝင်နေတတ်တာကို ထည့်တွက်ပါ။) ဒါပေမဲ့ ကာယကံရှင်ရဲ့ အကန့်အသတ်ကြောင့် သိပ်မကျယ်ပြန့်တာတွေ၊ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်တာတွေ၊ မရှိကိုအရှိ ထင်တာတွေ၊ သိပ်မလေးနက်တာတွေ ရှိတတ်ပါတယ်။ ဖတ်ရှု ကြည့်ရှု နားထောင်ရတာတာတွေကတဆင့်သိရတဲ့ သွယ်ဝိုက် အတွေ့အကြုံတွေကတော့ မူရင်းသိပ်မကျပေမဲ့ လူအများရဲ့ တိုက်ရိုက်အတွေ့အကြုံတွေကို ပေါင်းခြုံသုံးသပ်ထားတာကြောင့်၊ အများက အားထားရ ကိုးကားရတဲ့ ကျယ်ပြန့်တဲ့အတွေ့အကြုံ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။

အောင်မြင်ထားသူများရဲ့ ကိုယ်တွေ့ ပွဲတွေ့ နည်းနာများဆိုတိုင်းလည်း စံထားစရာ ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မယ်။ အသက်ရာကျော်နေခဲ့ရသူများပြောပြတဲ့ ကိုယ်တွေ့အသက်ရှည်နည်းတိုင်းကလည်း စံထား အားထားစရာချည်းပဲရယ်လို့ ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မယ်။ အသက်ရှည်ခြင်းဆိုင်ရာ သိပ္ပံပညာက အလွန်နုနယ်ပါသေးတယ်၊ ကောက်ချက်ချထားနိုင်တဲ့ တရား နည်းပါးပါသေးတယ်။ ဆုံးရှုံးထားသူများရဲ့ကိုယ်တွေ့ နည်းနာများဆိုတိုင်းလည်း အထင်သေးစရာ ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မယ်။ သူတို့အတွေ့အကြုံ (ဥပမာ ပဲရစ်ဘုံအဖွဲ့ အတွေ့အကြုံများ) ထဲကနေ ရှောင်ရန်အပြင် ဆောင်ရန်တွေလည်း ထုတ်ယူနိုင်တာမျိုး ရှိတတ်ပါတယ်။

သဘောတရားနဲ့လက်တွေ့

လူမှုသိပ္ပံသဘောတရားဖြစ်တဲ့ မာ့က်စ်ဝါဒမှ မဟုတ် သဘာဝသိပ္ပံသဘောတရားနဲ့ ပတ်သက်လို့ပြောရင်လည်း၊ သဘောတရားကို လက်တွေ့အတွင်းနဲ့ ပေါင်းစပ်တဲ့ဖြစ်စဉ်ဟာ ကိုက်ညီမှုရှိမရှိ ချင့်ချိန်တိုင်းဆပြီး အသုံးချတဲ့ ဖြစ်စဉ်လည်းဖြစ်တယ်၊ တပြိုင်တည်းမှာ သဘောတရား မှန်ကန်မှုရှိမရှိ ပြည့်စုံမှုရှိမရှိကို သက်သေပြတဲ့ ဖြစ်စဉ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပမာ နယူတန်ရဲ့ သက်ရောက်မှုအားဆိုင်ရာနိယာမကို အသုံးပြုရာမှာ မြေပြင် ဝေဟင် မြေအောက် ရေအောက် အာကာသ စတဲ့ အခြေအနေအမျိုးမျိုးမှာ ကိုက်ညီမှုရှိမရှိချင့်ချိန်တိုင်းဆပြီးမှ အသုံးပြုတာ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါဟာ သဘောတရားကို လက်တွေ့နဲ့ပေါင်းစပ်ကျင့်သုံးတယ် သို့မဟုတ် သဘောတရားကို လက်တွေ့လမ်းညွှန်အဖြစ်အသုံးချတယ် ဆိုတာ ပါပဲ။

ယေဘုယျ (အနှံ့အပြား)ဆိုင်ရာ သဘောတရား (သဘော သဘာဝတရား) ဆိုတာ တစိတ်တဒေသစီဖြစ်တဲ့ အခိုင်အမာသဏ္ဌာန်နဲ့တွေ့ရတဲ့ လက်တွေ့အတွေ့အကြုံပေါင်းများစွာကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ခြုံငုံသုံးသပ်ခြင်းအားဖြင့် ဖော်ထုတ်ထားတာဖြစ်ပါတယ်။ သဘောတရားတခုခုဟာ အမှန်တရားလည်းဖြစ်ကြောင်း လက်တွေ့နဲ့ သက်သေပြရပါတယ်။ ယေဘုယျအမှန်တရားဟာ ဘယ်နေရာမှာမဆို အခိုင်အမာ (အထူး) သဏ္ဌာန်အဖြစ်နဲ့သာ ဖော်ပြပါတယ်။ နောက် သတိထားဖို့က အရည်အငွေ့ သဏ္ဌာန်အတွက်သာမှန်တဲ့ အမှန်တရားဟာ အခဲသဏ္ဌာန်အတွက် မမှန်တော့ဘူး၊ လူတန်းစားရှိလူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် ရည်ရွယ်ပြောထားတဲ့အမှန်တရားဟာ လူတန်းစားရှိ လူ့အဖွဲ့အစည်းအားလုံးအတွက်တော့ ချွင်းချက်မရှိမှန်ပေမဲ့၊ လူတန်းစားမဲ့လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် မမှန်တော့ဘူး။

အရာကိစ္စတွေရဲ့နောက်ခံကားက ဘယ်လောက် ကျယ်သလဲ။

ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ကိုယ့်ဒေသဟာ ကိုယ့်ကမ္ဘာပဲလို့ယူဆနေလို့ မဖြစ်ပါဘူး၊ ကိုယ့်တိုင်းပြည်ဟာ ကိုယ့်ကမ္ဘာပဲလို့တောင် ယူဆနေလို့မဖြစ်ပါဘူး။ အရင်းစစ်လိုက်ရင် ခင်ဗျားသောက်နေတဲ့ကော်ဖီဟာတောင် ကမ္ဘာ့အရင်းရှင်စနစ်ရဲ့ ကုန်ထုတ်လုပ်ရေးကွင်းဆက်ကြိုးထဲကပစ္စည်း ဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ထိတွေ့နေရတဲ့ မြေဩဇာ၊ ပိုးသတ်ဆေး၊ လစ်ဘရယ် အတွေးအခေါ်၊ ဖက်ဆစ်အတွေးအခေါ်၊ လွတ်လပ်ရေး တန်းတူရေးအပါအဝင် ရုပ်ပိုင်း စိတ်ပိုင်း နိုင်ငံရေးပိုင်း လူမှုရေးပိုင်းဆိုင်ရာ အရာတွေဟာ ကမ္ဘာ့အရင်းရှင်စနစ်အတွင်းမှာ တနည်းနည်းနဲ့ အကြုံးဝင်နေပါတယ်။

အနောက်ကမ္ဘာမှာ အရင်းရှင်စနစ်အကြပ်အတည်း သဲသန်လာတော့ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို လစ်ဘရယ်ဝါဒနဲ့ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လက်ယာစွန်းအင်အားတွေ ဖက်ဆစ်အင်အားတွေ တက်လာတယ်၊ ဒါရဲ့ ဖော်ပြချက်အဖြစ် ထရမ့်လိုလူတောင် သမတ ဖြစ်လာတာ၊ နောက်ထပ် သမတသက်တမ်းအတွက် အာဏာသိမ်းဖို့ကြိုးစားတာတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ဆင်းရဲနိုင်ငံတွေမှာ မင်းအောင်လှိုင်တို့လို အာဏာရှင်အုပ်စုတွေ အတင့်ရဲလာတယ်၊ “ဘာမဆို လုပ်ရဲ” လာတယ်။ တချိန်တည်းမှာ ကမ္ဘာ့ပြည်သူများရဲ့ ဆင်းရဲကြပ်တည်းမှုဆန့်ကျင်ရေး၊ ဒီမိုကရေစီရေးနဲ့ နယ်ချဲ့စစ်ဆန့်ကျင်ရေး လူတန်းစားတိုက်ပွဲဒီရေဟာလည်း အရှိန်အဟုန်ရလာနေတယ်၊ ဒီနောက်ခံမှာ စစ်အုပ်စုရဲ့အာဏာသိမ်းမှုနဲ့ ဒါကိုဆန့်ကျင်တဲ့ ပြည်သူ့အုံကြွမှု နွေဦးတော်လှန်ရေးပေါ်ပေါက်လာတာ ဖြစ်ပါတယ်။

လေ့လာဆဲ

ကမ္ဘာ့ကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုအပိုင်းမှာတော့ အကြပ်အတည်းတမျိုး ကြုံနေရတယ်၊ တချို့က ဒီကာလနိုင်ငံရေး လေထုကို အမျိုးသားရေးဝါဒဘက်တိမ်းစောင်းတဲ့ ဒုတိယ ကွန်မြူနစ်အင်တာနေရှင်နယ်ကာလ နိုင်ငံရေးလေထုအဖြစ် မြင်ကြတယ်။ ဒါအတွက် အဓိက နိုင်ငံရေး စီးပွားရေးနောက်ခံက ဒီလိုဖြစ်တယ် ယူဆပါတယ်။ စစ်အေးခေတ်အနှောင်းပိုင်းမှာ သိသိသာသာဖြစ်ထွန်းလာတဲ့ အရင်းအနှီး တကမ္ဘာလုံးကိုဖြန့်ကျက်လာတဲ့ ဂလိုဘယ်လိုက်ဇေးရှင်းဖြစ်စဉ်မှာ မိမိတိုင်းပြည် “ဖွံ့ဖြိုးရေး” အတွက် နိုင်ငံခြားတိုက်ရိုက်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုကို တခါးဖွင့်ပေးမလား ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူများအလိုကျဖြစ်အောင် အလုပ်သမားဥပဒေအပါအဝင် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းဥပဒေ ပေါ်လစီများကို ပြုပြင်ပေးမလား စတဲ့ပြဿနာကို ပေါ်လစီရေးဆွဲသူများ ကြုံကြရတယ်။ သူတို့အထဲမှာ အထူးသဖြင့် ဥပဒေတွင်း လက်ဝဲပါတီအတော်များများအနေနဲ့၊ မိမိတိုင်းပြည် “ဖွံ့ဖြိုးရေး”အတွက်လည်း အကျိုးရှိအောင်၊ အလုပ်သမားများ နဲ့ ပြည်သူများလည်း မနစ်နာရလေအောင်၊ အရင်းအနှီးမြုပ်နှံသူတွေကို “တာဝန်ယူမှု တာဝန်ခံမှု” ရှိအောင် “ထိန်းချုပ်”လက်ခံရင်သင့်တော်တယ်ဆိုတဲ့ ရင်ကြားစေ့ပေါ်လစီတွေ ချမှတ်ကြပါတယ်။ အစိုးရ အာဏာ ပါဝါ အပေါ် လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်းကြီးမားလှတဲ့ လက်ဝါးကြီးအုပ်ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးတွေက ဒီလိုတောင်းဆိုချက်တွေကို အပေါ်ယံသဘောတူကြပြီး တကယ်လက်တွေ့မှာ ချိုးဖောက်ကြတာချည်းပါပဲ၊ ဘယ် ကော်ပိုရေးရှင်းကြီးတွေမဆို ဒီအတိုင်းပါပဲ။ ဒီအခြေအနေမှာ လက်ဝဲဝါဒအဖွဲ့အစည်းများ အလုပ်သမားသမဂ္ဂအတော်များများဟာ သဏ္ဌာန်အရသာ လက်ဝဲဆန်တဲ့သဘော ဖြစ်သွားကြပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ဒါနဲ့ပတ်သက်လို့ သဘောတရားပိုင်းဆိုင်ရာမှာ တစုံတရာကိုအတည်ပြုဖို့ဖြစ်စေ၊ ငြင်းဆိုဖို့ဖြစ်စေ မတတ်နိုင်သေးတဲ့အပြင်၊ ကမ္ဘာ့ဖြစ်ပေါ်တိုးပွားမှုကလည်းမြန်ဆန်နေတော့ ဒီအပိုင်းနဲ့ပတ်သက်ရင် လေ့လာဆဲဖြစ်တယ်ဆိုပြီးတော့သာရပ်ခံထားသင့်တယ် ထင်ပါတယ်။ ထိတွေ့မိသလောက် ကမ္ဘာ့လက်ဝဲဝါဒီ အာဘော်များမှာလည်း ဒီသဘောမျိုး ရပ်ခံထားတာ တွေ့ရပါတယ်။

တော်လှန်ရေးအောင်ပြီးရင် ဘယ်ပုံစံသွားမလဲဆိုတဲ့ပြဿနာမှာလည်း အလားတူပါပဲ။ တခြား လူတန်းစားတွေကို ကိုယ်စားပြုတဲ့အဖွဲ့တွေအနေနဲ့က ရှိပြီးသား နိုင်ငံတော်ယန္တယားကို အလွန်ဆုံးမှ “စစ်တပ်က စစ်တန်းလျား ပြန်” ဆိုတာလောက်ပဲပြုပြင်ပြီး ပြန်လည်အသုံးပြုမှာဖြစ်တဲ့အတွက် “နိုင်ငံတော်သစ်ရဲ့ဖွဲ့စည်းအုပ်ချုပ်ပုံသစ်” ကြိုရေးထားတာမျိုးလုပ်ဖို့ မခက်ခဲလှဘူးထင်ပါတယ်။ ကွန်မြူနစ်များအနေနဲ့ကျတော့ ပြည်သူလူထုရဲ့အာဏာအစစ်အမှန်ထူထောင်ရေးကိုသာ မျှော်မှန်းသင့်တာဖြစ်တဲ့အတွက်၊ ဒီမိုကရေစီလေထုအကျယ်အပြန့်ရှိတဲ့ အခြေအနေကိုမရရှိသမျှ၊ အဖိနှိပ်ခံပြည်သူလူထုရဲ့ တကယ့်ဆန္ဒအစစ်အမှန် ဘယ်လိုရှိမလဲဆိုတာကိုဆုံးဖြတ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ပါ။ သဘောတရားအပိုင်းမှာကိုက ပြည်သူလူထုအာဏာ ထူထောင်ရေးဆိုင်ရာလူမှုသိပ္ပံက နုနယ်သေးတယ် ထင်ပါတယ်၊ ဒါကြောင့် ပြည်သူ့ဒီမိုကရေစီထူထောင်ရေး၊ ပြည်သူရဲ့ ဆန္ဒအစစ်အမှန်ကို ဖော်ထုတ်နိုင်တဲ့ အခြေအနေဖန်တီးရေးကိုပဲ ပြောနိုင်ပါတယ်။

သူတို့ အထိုင်နဲ့ ကိုယ်တို့ အထိုင်

နိုင်ငံကြီးများရဲ့ နိုင်ငံခြားရေးပေါ်လစီနောက် မလိုက်ဖို့၊ စစ်အာဏာရှင်စနစ်တိုက်ဖျက်ရေး လက်နက်ကိုင်လမ်းစဉ်ကို ဆက်လက်စွဲကိုင်ဖို့ ၁၉၇၆-၇၇ ခုနှစ် ကာလမှာ ပါတီက ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ ပထဝီနိုင်ငံရေးဆိုတာ ကမ္ဘာ့အစိုးရများရဲ့ ဘောလုံးကွင်းသာဖြစ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လှုပ်ရှားဖို့အတွက်က နယ်ချဲ့စနစ်နဲ့ နယ်ချဲ့စစ်ကိုဆန့်ကျင်ရေး တည်းဟူသော ကမ္ဘာ့အဖိနှိပ်ခံပြည်သူများရဲ့ဘောလုံးကွင်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ပထဝီနိုင်ငံရေး ပထဝီစီးပွားရေး အားပြိုင်မှုများကို ကမ္ဘာ့အဖိနှိပ်ခံပြည်သူများရဲ့အကျိုးစီးပွား အထိုင်ကနေ မျက်ခြေမပြတ်သုံးသပ်နေဖို့လိုပါတယ်။ ကမ္ဘာ့အဝန်းအဝိုင်းအတွင်း ဩဇာနယ်ပယ် ပြန်လည်ခွဲဝေရေးအတွက်ဆင်နွှဲတဲ့ စစ်စားရိတ်ဟာ နောက်ဆုံးမှာ ပြည်သူအပေါ်ပုံကျလာမှာ မုချဖြစ်တာကြောင့် နယ်ချဲ့စစ်ပြင်ဆင်မှုတွေကို ဆန့်ကျင်ကြဖို့၊ အရင်းရှင်စနစ် အကြပ်အတည်းမျိုးစုံကို ဖြေရှင်းဖို့ကြိုးစားရင်း ဒီမိုကရေစီမျက်နှာဖုံးကွာကျနေတဲ့ ကမ္ဘာ့စစ်အင်အားကြီးဝါဒီ အုပ်စိုးသူများအခက် ပြည်သူ့အချက်ဆိုတဲ့ ခေတ်ကာလဆိုင်ရာ အခွင့်အလမ်းကိုကိုင်စွဲကြဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။

လေ့လာရေးအတွက် ဒီမိုကရေစီဆန်တဲ့ လေထု

အရာကိစ္စများအကြောင်းကို သိရှိနားလည်အောင် စုပေါင်းဆွေးနွေးရာမှာ ကျွန်တော်တို့ဟာ အချက်အလက်များအပေါ် အခြေခံပြီး ဒီမိုကရေစီဆန်တဲ့လေထုအောက်မှာ စိတ်သက်တောင့်သက်သာ ညှိနှိုင်းဆွေးနွေးတဲ့နည်းနာကို ကျင့်သုံးသင့်ပါတယ်။

ကျွန်တော်တို့ဟာ တော်လှန်ရေးလက်တွေ့ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရေးအတွက် ဆွေးနွေးငြင်းခုံနေကြတာဖြစ်တယ်ဆိုတာကို မျက်ခြေမပြတ်ဖို့လိုပါတယ်၊ လက်တွေ့ပြဿနာတွေထဲမှာ လူ့အဖွဲ့အစည်းသမိုင်းနားလည်မှုရေချိန် မြှင့်တင်ရေး၊ သဘောတရားရေးနားလည်မှုရေချိန်မြှင့်တင်ရေးလည်း ပါပါတယ်။

(အပိုင်း- ၂ ကို တဆက်တည်း ဆက်လက်ဖော်ပြသွားပါမယ်)