အဖိနှိပ်ခံပြည်သူနဲ့ စစ်ကောင်စီကြားကအောက်စီဂျင်တိုက်ပွဲ ညိုစိန်ဝင်း
ပြည်သူတွေ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ ထူထောင်ထားတဲ့ အောက်စီဂျင်ဘူးတွေကို စစ်တပ်က လုယူတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ စစ်တပ်ထဲသယ်တယ်။ ပြည်သူတွေထူထောင်တဲ့ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ အောက်စီဂျင်စက်ရုံတွေကို ပိတ်တယ်။ ပြည်သူတွေအတွက် အောက်စီဂျင်ဖြည့်တာတောင် မဖြည့်ရတော့ဘူးလို့ တားမြစ်တယ်။ကိုဗစ်ရောဂါလူနာ ကုသကယ်ဆယ်ရေးမှာ အောက်စီဂျင်ဟာ မရှိမဖြစ် အရင်းအမြစ်ပစ္စည်း ဖြစ်တယ်။အောက်စီဂျင်ပေးတာ ငါးမိနစ်နောက်ကျရုံနဲ့ လူ့အသက်သေစေနိုင်တယ်။ ပြည်သူတွေ ကိုယ့်အသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ထူထောင်တဲ့ အောက်စီဂျင်ဘူးတွေကို စစ်ဓားပြတွေကသယ်ယူပြီး သူတို့ စစ်တပ်ထဲ သယ်တယ်ဆိုတာ တကယ်က ပြည်သူတွေကို သတ်နေတာပဲ။ ဆေးရုံတွေမှာ ဖျာကြမ်းတွေ ခင်းပေးထားတယ်။ ကြက်ဥတလုံးလောက်ပဲ ကျွေးတယ်။ တချို့လူနာတွေ အောက်စီဂျင်ကို ဆေးရုံအပြင်ဘက် ကိုယ့်ဘာသာ အဝတ်ကလေးခင်းပြီး အသက်ရှင်လေနိုး ရောဂါနဲ့သာမက ဒုက္ခနဲ့ နပန်းလုံး တိုက်ပွဲဝင်နေရတယ်။ ဒါတွေက တကယ်ဖြစ်နေတာ။ ဓာတ်ပုံအထောက်အထားတွေ လူထုထဲမှာ ပြန့်နေပြီ။ ဒီတော့ ဒါတွေကို သိတဲ့ လူထုက ဆေးရုံကို မသွားချင်တော့ဘူး။ သေရင် ကိုယ့်အိမ်မှာပဲ သေမယ်၊ ဆေးရုံသေတွင်းထဲ တကူးတက သွားပြီး မသေတော့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်လာတယ်။
ဆေးရုံတွေမှာ ဆရာဝန်မလုံလောက်ဘူး။ သူတို့ စီမံကွပ်ကဲမှုအောက်မှာ စေတနာ မလုံလောက်ဘူး။ စီဒီအမ်လုပ်တဲ့ဝန်ထမ်းတွေကို သူတို့က ရန်သူလို သဘောထားတယ်။ ကိုဗစ်ရောဂါအခြေအနေ ဒါလောက်ပြင်းထန်နေတဲ့အချိန်မှာ ဆရာဝန်တွေ သူနာပြုတွေ၊ ပရဟိတ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်ပေးသူတွေကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ စည်းရုံးရမယ်။ ဖိတ်ခေါ်ရမယ်။ ပြည်သူတရပ်လုံး ကိုဗစ်ကို ရင်ဆိုင်အနိုင်တိုက်ရေးအတွက် ပြည်သူတရပ်လုံးထဲက ပါဝင်နိုင်နိုင်သမျှလူတွေကို ပါဝင်လာအောင် ကမ်းလှမ်းရမယ်။ အားပေးရမယ်။ လက်တွဲအလုပ်လုပ်ရမယ်။ ကိုဗစ် တတိယလှိုင်းကို တိုက်ခိုက်အနိုင်ယူရေး စီမံကိန်းအဆင့်ဆင့်လုပ်ပြီး ပြင်ဆင်ထားရမယ်။ ဗိုလ်မင်းအောင်လှိုင် ဖြေရှင်းပုံကတော့ ဆရာဝန်တွေ ကံထရိုက်ပေး၊ နေ့စားဌား ဆိုတာပဲ။
သူများတိုင်းပြည်တွေမှာ နှာခေါင်းစည်း လုံလောက်နေပြီ။ ပိုလျှံနေပြီ။ ဗမာပြည်မှာ နှာခေါင်းစည်းတွေ အလှူရှင်က လှူဒါန်းတာ အလုအယက် တိုးဝှေ့ယူနေရတဲ့ဘဝပဲ။ ထိုင်းနိုင်ငံက နှာခေါင်းစည်းတွေ တင်သွင်းခွင့်မရအောင် စစ်ကောင်စီက ပိတ်ပင်လိုက်တယ်။ (ဒါသာမက ပြည်တွင်းက အလှူရှင်တွေနဲ့ ပရဟိတအဖွဲ့တွေ စေတနာရှင်တွေကိုတောင် ပိတ်ပင်ဟန့်တားချင်တာမျိုး လုပ်နေတယ်။) ဒီတော့ ထိုင်းနိုင်ငံသူတယောက်က ပြောတယ်။ မင်းတို့ ကို အုပ်ချုပ်နေသူတွေက ကိုယ့်လူမျိုးအချင်းချင်း သတ်နေတာပဲတဲ့။ ဟုတ်တယ်။ ကိုဗစ်တတိယလှိုင်းကာလ စစ်ကောင်စီရဲ့ စီမံခန့်ခွဲမှုအားလုံးဟာ လူထုကို သတ်သလို ဖြစ်နေတာ အမှန်ပဲ။ ကိုဗစ်ဒုတိယလှိုင်းကာလတုန်းက သူတို့အာဏာသိမ်းလိုက်တဲ့အတွက် ကိုဗစ် ရောဂါ ကာကွယ်ကုသရေး လုပ်ငန်းအစီအစဉ်တွေ ပျက်ယွင်းသွားခဲ့ပြီး အကျိုးဆက်အားဖြင့် ကာကွယ်ဆေးတွေ စနစ်တကျ ထိထိရောက် ထိုးမပေးနိုင်ခဲ့တဲ့အတွက် ဆရာဝန်ကြီးတွေအပါ ပြည်သူတွေ သေခဲ့ရပြီးပြီ။
စစ်အုပ်စုဟာ ပြည်သူတွေကို သေနတ်နဲ့သတ်တယ်။ ညှဉ်းပမ်းနှိပ်စက်ပြီး သတ်တယ်။ ဒါသာမက အခြား သတ်နည်းမျိုးစုံနဲ့ပါ သတ်တယ်။ အခု ပြည်သူ့ဆီက အောက်စီဂျင်ဘူးတွေလုတာ၊ အောက်စီဂျင်ပိတ်ပင်တာ ၊ ကိုဗစ် ကာကွယ်ကုသရေးမှာ ဗရမ်းဗတာ စီမံခန့်ခွဲတာတွေကလည်း လူထုကို သတ်နေတာပဲ။ ဒီလို သတ်တာဟာ ကျည်ဆန်နဲ့ပစ်သတ်တဲ့ အရေအတွက်ထက် ပိုများလိမ့်မယ်။ လူတွေ အတော်သေကုန်ကြပြီ။ ရှေ့ဆက် သေကြမယ့်အရေအတွက်တွေဟာ ရင်နာစရာကောင်းတဲ့ အရေအတွက်မျိုး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ တိုင်းပြည်အခြေအနေ အတော့်ကို ဆိုးဆိုးရွားရွား ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်နေပြီ။ ကျရှုံးနိုင်ငံအဖြစ်သာမက ကျီးနဲ့ဖုတ်ဖုတ် တစပြင်သာသာ ဘဝ ရောက်သွားနိုင်တယ်။ လတ်တလော ဖြေရှင်းဖို့ လိုအပ်တာတွေ အများကြီး ရှိတယ်။ လတ်တလောတောင်းဆိုချက်တွေ စိန်ခေါ်မှုတွေကို ဖြေရှင်းပေးဖို့ လိုတယ်။ ဒီနေ့ဆိုးရွားတဲ့ အခြေအနေမျိုးကို ဗမာပြည်ရောက်ရှိနေတာကလည်း မင်းအောင်လှိုင်အာဏာသိမ်းလိုက်လို့ ဖြစ်ပေါ်လာတာတွေပဲ။
စစ်ကောင်စီကို ပြောချင်တာက ကိုဗစ်ရောဂါနဲ့ အတူရောကြိတ်ပြီး ပြည်သူကို သတ်နေတာ ချက်ချင်းရပ်ပါ။ ဗမာပြည် လူမျိုးပေါင်းစုံပြည်သူတွေကို ထောင်သောင်းချီသတ်ဖြတ်နေတာ စစ်ကောင်စီပဲလို့ စွဲချက်တင်တယ်။ မြန်မာတွေကို လူမျိုးတုံးသတ်ဖြတ်နေတာလဲ စစ်ကောင်စီလို့ စွဲချက်တင်တယ်။ ဗမာပြည်ရဲ့သမိုင်းကလည်း စစ်ကောင်စီကို ပြည်သူပြည်သားတွေကို အရက်စက်ဆုံး အရေအတွက် အများဆုံး သတ်ဖြတ်သူလို့ စွဲချက်တင်လိမ့်မယ်။ မှတ်တမ်းတင်လိမ့်မယ်။
ပြည်သူရဲ့ နံပါတ်တစ် ရန်သူ စစ်ကောင်စီအနေနဲ့ နိုင်ငံတာဝန်တွေနဲ့ ပြည်သူ့အကျိုးတာဝန်တွေကို ထမ်းဆောင်နိုင်စွမ်းမရှိကြောင်း ၊ တိုင်းပြည်အတွက် ဆန်ကုန်မြေလေးအဖြစ်သာမက ကပ်ပါးကောင် အဖြစ်ပါ ရောက်နေပြီ ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားလာတယ်။ ဒါကြောင့် ကျန်းမာရေး ပညာရေး စတဲ့ အရေးတကြီး ပြဿနာကြီးများကိုပင်လျှင် စစ်အုပ်စုမရှိမှ ဖြေရှင်းနိုင်မှာဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ ရက်ဒီကယ်ကျပြီး မှန်လဲမှန်ကန်တဲ့စကားကို ပြည်သူအတော်များများက အတိအလင်း ပြောလာနေပါတယ်။ စစ်အာဏာကို ပြည်သူ့အာဏာနဲ့ အစားထိုးရန် လိုနေကြောင်း မြင်လာ မျှော်လင့်လာတာ ထင်ရှားလာပါတယ်။
မင်းအောင်လှိုင်က စစ်အုပ်စုမင်းဆက် အမွေခံအဖြစ် အာဏာသိမ်းပြီးနောက် တိုင်းပြည်ကိုဖျက်နေတာ ပြည်သူကိုသတ်နေတာ အခုထိမရပ်သေးဘူး။ စစ်ဘေးနဲ့ အငတ်ဘေးက စစ်အုပ်စုဖန်တီးခဲ့တဲ့ လူလုပ်ကပ်ဘေးတွေပါ။ ကိုဗစ်ဘေးဆိုတာ လူလုပ်တဲ့ကပ် မဟုတ်ဘူး။ မင်းအောင်လှိုင်ဟာ ကိုဗစ်ဘေးကို မတားဆီးနိုင်ရုံတင်မက ကိုဗစ်ကိုမှီပြီး နိုင်ငံရေးအမြတ်ထုတ်နေတယ်။ အခုတော့ ကိုဗစ်ဘေးဟာ မင်းအောင်လှိုင်လုပ်တဲ့ လူလုပ်ကပ်ဘေးဖြစ်လာပြီ။စစ်အုပ်စုရေပေါ်ဆီတွေမှအပ အောက်ခြေစစ်တပ်ရဲတပ်တွေအထိ ကိုဗစ်ပြန့်နေပြီ။ကိုဗစ်ကို လူထုဖာသာ လူထုနည်းနဲ့ တိုက်ရတော့မယ်။ အဖိနှိပ်ခံ ပြည်သူအချင်းချင်း ကူညီယိုင်းပင်းခြင်းနှင့်အတူ လက်နက်ကိုင်တိုက်ပွဲကို တဆင့်တိုးမြှင့် တိုက်ပွဲဝင်ခြင်းဖြင့်သာ မင်းအောင်လှုင်ဖန်တီးတဲ့ ကပ်သုံးပါးကို ကျော်လွှားနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။