ပဇီကြီး သင်ခန်းစာ

ပဇီကြီး သင်ခန်းစာ

• (ပဇီကြီးကျေးရွာ အစုလိုက်အပြုံလိုက် လူသတ်ပွဲက

သင်ကြားပေးလိုက်တဲ့ သင်ခန်းစာ)

ဥဩချို

စစ်ကောင်စီရဲ့ ပဇီကြီးကျေးရွာ လူသတ်ပွဲအတွင်း အသက်ဆုံးပါးသွားကြတဲ့ ပြည်သူ (၁၀၀) ကျော်အတွက် လွန်စွာ ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း ဖြစ်ရကြောင်း အဦးဆုံးပြောပါရစေ။

စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ ကန့်ဘလူမြို့နယ် ပဇီကြီးကျေးရွာမှာ ဒီနေ့(၁၁-၄-၂၀၂၃) နံနက် ၇ နာရီဝန်းကျင်က ကျေးရွာလုံခြုံရေးရုံးခန်းဖွင့်ပွဲတရပ် ပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ပဇီကြီးကျေးရွာကသာမက အနီးအနား ပတ်ဝန်းကျင်ကျေးရွာတွေက လူထုတွေ တက်ရောက်တဲ့ပွဲပါ။ လူစုလူဝေးဖြစ်နေတဲ့အချိန်ကိုက်မှာပဲ (နံနက် ၇ နာရီ ၄၅ မိနစ်) စစ်ကောင်စီရဲ့ ဂျက်လေယာဉ်တစီး ရောက်ရှိလာပြီး ၂ ကြိမ်တိုင် လူစုလူဝေးအပေါ် ဗုံးကြဲတိုက်ခိုက်ခဲ့ပါတယ်။ Mi 35 ရဟတ်ယာဉ်တစီးနဲ့လည်း ၂၅ မိနစ်ကြာ ပစ်ခတ်ပြီး စိမ်ပြေနပြေ လူသတ်ပွဲကြီး ဆင်နွှဲခဲ့ပါတယ်။ အလောင်းတွေဟာ ခြေပြတ် လက်ပြတ်၊ ကိုယ်တပိုင်းပြတ်၊ အသားစတွေ ဖွာလန်ကြဲ မြင်မကောင်း မမြင်ရက်စရာ စစ်ကောင်စီရဲ့ လူမဆန် ရက်စက်လှတဲ့ လူသတ်ပွဲပါပဲ။ ကျေးရွာတွေက အမျိုးသမီးတွေ အပါအဝင် ပြည်သူလူထု (၁၀၀) ကျော် သေကြေခဲ့ကြရပါတယ်။ သေဆုံးသူ (၁၀၀) ကျော်မှာ ကျောင်းသားကျောင်းသူ ကလေးငယ် (၃၀) လောက်လည်း ပါရှိတယ်လို့ သတင်းတရပ်က ဆိုပါတယ်။ ဗီယက်နမ်မှာ အမေရိကန်တို့ ကျူးကျော်စစ််ဆင်စဉ်က ရက်ရက်စက်စက် သတ်ဖြတ်ခဲ့တဲ့ မီလိုင်ရွာ လူသတ်ပွဲလိုပဲ နှိုင်းယှဉ်လို့ရတဲ့ လူသတ်ပွဲကြီးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

မင်းအောင်လှိုင်အာဏာသိမ်း စစ်အုပ်စုရဲ့ ဒီလူသတ်ပွဲက ဘာကို ဖော်ပြနေသလဲ။

မင်းအောင်လှိုင် စစ်အုပ်စုဟာ ဗမာပြည် လူမျိုးပေါင်းစုံ ပြည်သူလူထုကို ရန်သူအဖြစ် အတိအလင်း စစ်ခင်းနေကြောင်း ဖော်ပြလိုက်တာပါပဲ။ ဒီကနေ့ ပဇီကြီးကျေးရွာက လူစုလူဝေးဟာ လက်နက်ကိုင်ထားတဲ့ တော်လှန်ရေးသမားတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ လက်နက်မဲ့ အရပ်သား ကျေးလက်ပြည်သူလူထုတွေပါ။ ဒါကို စစ်အုပ်စု ကောင်းကောင်းကြီးသိပါတယ်။ သိရက်နဲ့ကို ရက်ရက်စက်စက် လာသတ်တာပါ။ တကြိမ်သာ မကပါဘူး။ ဒီကနေ့ ညနေ ၅ နာရီခွဲအချိန်လောက်မှာ ဂျက်ဖိုက်တာ လာရောက်ပျံဝဲပြီး ပထမအကြိမ်မှာ Rocket (ဒုံးကျည်) ၃ လုံး၊ ဒုတိယအကြိမ်မှာ ၃ လုံးနဲ့ နောက်ဆုံးအကြိမ်မှာ ၁ လုံး ပစ်ခတ်ပြီး စက်သေနတ်တွေနဲ့လည်း တရစပ် ပစ်ခတ်သွားကြပါသေးတယ်။ ပြည်သူလူထုကို ပစ်မှတ်အဖြစ်ထားပြီး အငြိုးတကြီး ရက်စက်ယုတ်မာစွာ သတ်ဖြတ်ကြောင်း ထင်ရှားပါတယ်။ (သူတို့က တော်လှန်သူတွေကို တိုက်တာပါလို့ အရှက်မဲ့ သတင်းလိမ် ပြန်ကြားရေးလုပ်ပါတယ်။ ကျောင်းစာအုပ်လေးရှေ့ချပြီး ဗုံးလာကြဲမယ်ဆိုတာ မသိဘဲ ပျော်ရွှင်စွာ ထမင်းစားနေတဲ့ ကလေးတွေရဲ့ ဓာတ်ပုံလေးတွေက သူတို့ရဲ့ အလိမ်အညာကို အကောင်းဆုံးဖွင့်ချပြသနေပါတယ်။ )

မင်းအောင်လှိုင် လူသတ်ဂုဏ်း စစ်အုပ်စုဟာ ပြည်သူလူထုကို ရန်သူအဖြစ် အငြိုးတကြီးသတ်ဖြတ်ရာမှာ လူမျိုးဘာသာ ခွဲခြားမနေဘူး၊ ဘာလူမျိုးဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်ဘာသာဖြစ်ဖြစ် ပြည်သူလူထုဆိုရင် သတ်ရမယ့်လူတွေအဖြစ် သဘောထားပြီး သတ်ပါတယ်။ သူတို့ အာဏာမသိမ်းမီကတည်းက ရခိုင်ပြည်နယ်လို လူနည်းစု အမျိုးသားပြည်နယ်တွေမှာ စာသင်ကျောင်းအပါအဝင် ဗုံးကြဲသတ်ဖြတ်ခဲ့လို့ ပြည်သူတွေ သေကြေခဲ့ရတာ မနည်းပါဘူး။ သည့်အရင် ရက်တွေကပဲ ချင်းပြည်နယ်မှာ ဗုံးကြဲသတ်ဖြတ်ခဲ့လို့ အရပ်သား ပြည်သူတွေ သေခဲ့ရတာ သွေးရည်တွေတောင် မခြောက်သေးပါဘူး။ ၂၀၂၂ ခုနှစ် စက်တင်ဘာ ၁၆ ရက်နေ့တုန်းကလည်း စစ်ကိုင်းတိုင်း၊ ဒီပဲယင်းမြို့နယ်၊ လက်ယက်ကုန်းကျေးရွာ စာသင်ကျောင်းကို (၄၅) မိနစ်ကြာ စိန်ပြေနပြေ လေယာဉ်ပျံနဲ့ ပစ်ခတ်သတ်ဖြတ်ခဲ့လို့ ကျောင်းသားကလေးငယ် (၆) ဦးနဲ့ အရပ်သား(၇) ဦး သေဆုံးခဲ့ရပါတယ်။ ၂၀၂၂ ခုနှစ် အောက်တိုဘာ (၂၃) ညပိုင်းမှာ ကချင်ပြည်နယ်၊ ဖားကန့်မြို့နယ်၊ အနန့်ပါရွာမှာ လူထုစုဝေးတဲ့ ဂီတပွဲကို တိုက်လေယာဉ်တွေနဲ့လာရောက်ဗုံးကြဲခဲ့လို့ ကေအိုင်အေ တပ်မဟာမှူးအပါအဝင် တော်လှန်ရေးသမားတွေ ၊ အနုပညာရှင်တွေနဲ့ အရပ်သားပြည်သူတွေ (၅၀) ယောက်နဲ့ (၁၀၀)ယောက်အကြား သေဆုံးခဲ့ရပါတယ်။

ဒီလို လူမျိုးပေါင်းစုံ ဘာသာပေါင်းစုံ ပြည်သူလူထုကို ယုတ်ယုတ်မာမာ ကမ်းကုန်အောင် မိုက်မဲရက်စက်စွာ သတ်ဖြတ်ခဲ့၊ သတ်ဖြတ်နေတဲ့ မင်းအောင်လှိုင်အာဏာသိမ်းစစ်အုပ်စု ဒါ့အပြင် သူတို့ရဲ့ စစ်အာဏာရှင်စနစ်နဲ့ ဗမာပြည် လူမျိုးပေါင်းစုံ ပြည်သူလူတရပ်လုံးဟာ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်လို့ မရတော့ဘူးဆိုတာ ဒီအချက်အလက်တွေက သက်သေပြနေပါတယ်။ တပြည်လုံး မီးရှို့ ၊ တပြည်လုံး ပြည်သူမှန်သမျှ သတ်နေတဲ့ မင်းအောင်လှိုင်စစ်အုပ်စု ရှိနေသမျှ ပြည်သူတွေရဲ့ ဘဝ ဘယ်လို လုံခြုံမှုမှ မရနိုင်ပါဘူး။ စစ်အာဏာရှင်စနစ် အမြစ်ဖြတ်ချေမှုန်းရေးကသာလျှင် လမ်းကြောင်းမှန်ဖြစ်ကြောင်း အထင်အရှားဖော်ပြနေပါတယ်။

ရွေးကောက်ပွဲလား။ ပြည်သူတွေကို ဒါလောက် လူမဆန်အောင် သတ်နေတဲ့ စစ်အုပ်စုလုပ်မယ့်ရွေးကောက်ပွဲကို လာပြီးမဲထည့်ပေးပါလို့ ပြောရင် အဲဒီပြောတဲ့သူဟာ လူသားဆန်တဲ့ စာနာစိတ်လေးတောင် မရှိဘူးလို့ ပြောရပါမယ်။ နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်ဖို့၊ စစ်အုပ်စုနဲ့ ပြန်လည်ပူးပေါင်းဖို့၊ ပြောလာရင်လည်း ပြောတဲ့သူ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် ပြည်သူ့သွေးရည်သွေးအိုင်တွေကို မျက်ကွယ်ပြုပြီး စစ်လွှတ်တော် က ထိုင်ခုံနေရာလေးတခုနဲ့ အာဏာစည်းစိမ်ကိုပဲ မျက်လုံးကျွတ်မတတ် အာသာငမ်းငမ်း ကြည့်နေတတ်တဲ့သူလို့ပဲ ပြောရမယ်။

ကုလသမဂ္ဂတို့ အာဆီယမ်တို့ ဒါ့အပြင် ဗမာပြည်နဲ့ အကျိုးစီးပွား တစုံတရာဆက်စပ်နေတဲ့ နိုင်ငံကြီး နိုင်ငံငယ်တချို့က ဝမ်းနည်းကြောင်း စာနာကြောင်း ပြောကြပါလိမ့််မယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ဖြစ်စေချင်တဲ့ တိုင်းပြည်တည်ငြိမ်ရေးအတွက်၊ ဖက်ဆစ်ဗိုလ်ချုပ်များနဲ့ စေ့စပ်ပြေငြိမ်းရေးဖို့ဆိုတာ ဗမာပြည်လက်တွေ့ အခြေအနေအရလည်းကောင်း ဗမာပြည်သူလူထုကြီးရဲ့ လိုလားချက်နဲ့လည်းကောင်း ဆန့်ကျင်ဖီလာဖြစ်နေတာ တွေ့ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံတကာမှ အဖိနှိပ်ခံပြည်သူတွေရဲ့ စာနာမှု၊ ထောက်ခံမှုတွေကိုတော့ ကျနော်တို့က တန်ဖိုးထား လက်ခံသွားကြရပါလိမ့်မယ်၊ ကျနော်တို့ရဲ့ ပြည်သူ့လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးကို ကိုယ့်အဖိနှိပ်ခံပြည်သူကိုပဲ အဓိက မှီခိုအားထားပြီး အောင်ပွဲရသည်အထိ မဆုတ်မနစ် ကြံ့ကြံ့ခိုင်ခိုင် တော်လှန်တိုက်ခိုက်ဖို့လမ်းသာလျှင် ဗမာပြည် လူမျိုးပေါင်းစုံပြည်သူတရပ်လုံး လုံးဝလွတ်မြောက်စေမယ့် မှန်ကန်တဲ့လမ်းကြောင်းပါ။

ပဇီကြီး လူသတ်ပွဲကနေ သင်ခန်းစာယူစရာ နောက်ထပ်အချက်တချက်ကတော့ တော်လှန်စစ်မှာ တော်လှန်ရေးသတိ အစဉ်ရှိဖို့ ဆိုတဲ့အချက်ပဲ။ မျက်မှောက်ပြည်သူ့တော်လှန်ရေးဟာ လက်နက်ကိုင်စစ်ပွဲဖြစ်တယ်။ မဲရွေးပွဲ အနိုင်ရပါတီက အောင်ပွဲခံတဲ့ ပွဲလမ်းတွေလိုမျိုး ပွဲတွေလမ်းတွေ အနှံ့အပြား ကျင်းပနေလို့ မဖြစ်ဘူး။ တော်လှန်ရေးလုပ်ရင် တော်လှန်ရေးဆန်ရမယ်။ တော်လှန်ရေးအစိုးရလုပ်ချင်ရင် တော်လှန်ရေးဆန်တဲ့ အစိုးရမျိုး ဖြစ်ဖို့လိုတယ်။ လူမသိ သူမသိ ဒေသလို့ ပြောလို့မဖြစ်ပါ။ အညာမြေဟာ စစ်တလင်း ဖြစ်နေဆဲပါ။ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ လွတ်မြောက်နယ်မြေ မဟုတ်ပါဘူး။ လွတ်မြောက်နယ်မြေဆိုရင်တောင် ရန်သူ တိုက်ခိုက်လာနိုင်တဲ့အန္တရာယ်ကို အမြဲသတိရှိနေရပါတယ်။ နေရာတကာမှာ အဲလို လုပ်နေတယ်ဆိုရင်လဲ အဲဒါဟာ မှန်သလား-မှားသလား။ ပြည်သူအတွက် လုံခြုံမှု ရှိလား မရှိဘူးလား ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီး ရှေ့မှာ သတိပြုကြရတော့မှာပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ တနေရာလောက် ရန်သူက ဒီလို လာတိုက်ရင်ကိုပဲ ပြည်သူလူထု ရာနဲ့ချီ အသက်အိုးအိမ် စည်းစိမ် ဆုံးရှုံးရတတ်တယ်ဆိုတာ ပဇီကြီးက ပေးတဲ့ သင်ခန်းစာပါ။

ဖားကန့်အနန့်ပါရွာ လူသတ်ပွဲတုန်းကလည်း လူစုလူဝေး ပွဲလမ်းသဘင်လုပ်တာနဲ့ပတ်သက်လို့ အန္တရယ်ကြီးကြောင်း ဝေဖန်ထောက်ပြခဲ့ကြပြီ။ ကိုယ်က အစိုးရတရပ်လို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်နဲ့ ပြည်သူ့လုံခြုံရေးကို အပြည့်အဝ တာဝန်ယူမပေးနိုင်သေးတဲ့အချိန်မှာ ပြည်သူ့လုံခြုံရေး၊ ပြည်သူ့ အသက်အိုးအိမ်စည်းစိမ် ကာကွယ်ရေးကို အဓိက အလေးထားရမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အခုတော့ ပဇီးကြီးကျေးရွာ ပြည်သူ့လုံခြုံရေး ရုံးခန်းဖွင့်ပွဲမှာကို ပြည်သူတွေ မလုံမခြုံ ဖြစ်ကြရပြီ။

သင်ခန်းစာ နောက်တချက်ကတော့ ဒီပွဲကို ရန်သူက အချိန်အတိအကျ လာရောက် ဗုံးကြဲသတ်ဖြတ်နိုင်တာဟာ သတင်းပေါက်ကြားလို့ ဖြစ်တယ်။ ဒလျှိုဒလန်တွေ သတင်းပေးနိုင်တာလည်း မဆန်းပါဘူး။ ဒီအရပ်တွေဟာ ပျူစောထီးကျေးရွာတွေ အများအပြားရှိနေတဲ့ ဒေသပါ။ ပျူစောထီးတွေဆိုတာ စစ်အုပ်စုက ဖုံးကွယ်ထားပေမယ့် သူတို့ လက်သပ်မွေးထားတဲ့ ရွာစောင့်ခွေး လက်နက်ကိုင်တပ်ဖွဲ့တွေပါ။ ဒါကြောင့် ဒီဒေသဟာ လွတ်မြောက်နယ်မြေ ဖြစ်နေပြီလို့ ပြောမရသလို လုံခြုံရေး လုံးဝစိတ်ချရတဲ့ အနေအထားလဲ မဟုတ်သေးပါဘူး။

ဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ဟာ တဦးတည်းသော ဘုံရန်သူကို ဦးတည်တိုက်သွားကြရမှာပါ။ တချိန်တည်းမှာ ကျနော်တို့ တော်လှန်ရေးဟာ တော်လှန်ရေးအတွေ့အကြုံတွေကို သုံးသပ်တာ နိဂုံးချုပ်တာ လုပ်တာတွေ ရှိဖို့လိုသလို တော်လှန်ရေးနဲ့ ပြည်သူကို ထိခိုက်စေတဲ့အချက်တွေကို ဝေဖန်ရေးနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဝေဖန်ရေးလုပ်ဖို့လဲ လိုအပ်ပါတယ်။

ပြည်သူရာကျော် ရက်ရက်စက်စက် အသတ်ခံလိုက်ရတဲ့ ပဇီကြီးက ပေးတဲ့ သင်ခန်းစာကို အလေးအနက် ခံယူရင်း အသက်သေဆုံးသွားကြရှာတဲ့ ပြည်သူတွေအတွက် နာကြည်းဒေါသတွေကို စစ်အာဏာရှင်အမြစ်ဖြတ်ရေး တော်လှန်စစ်ပွဲအတွက် အားမာန်အဖြစ် ပြောင်းလဲ တိုက်ခိုက်သွားကြပါစို့။

(၁၁- ၄- ၂၀၂၃)