၂၀၁၃ ႏို၀င္ဘာလက အုပ္ခ်ဳပ္မွုမြမ္းမံသင္တန္းဆင္းပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းဆိုတာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။
မိန္႔ခြန္းအစမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊကို အရင္ဆံုးတိုင္တည္သစၥာျပဳတာ ေတြ့လိုက္ရပါတယ္။
တပ္တည္ေဆာက္ေရး တာ၀န္ႀကီးေလးရပ္ဆိုတာကို ေျပာပါတယ္။ တပ္ကိုစစ္အုပ္စုတခုတည္းရဲ႕ ခါးပိုက္ေဆာင္ တပ္ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနေအာင္ ခ်မွတ္ထားတဲ့ တာ၀န္ေလးရပ္ ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ တပ္ကိုသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးနဲ႔ တည္ေဆာက္ရမယ္လို႔ ပါတယ္။ လူထုအေပၚ အဲဒီလုပ္ေပးဖို႔ ေစတနာေတာ့ ေဖာ္ျပသံ မၾကားဖူးဘူး။ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္တို႔လက္ထက္က စခဲ့တဲ့ ဒီအက္စ္အိုင္လို တပ္သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး အစီအစဥ္ေတြမွာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထိပ္ပိုင္းအရာ႐ွိေတြပဲ ေခ်ာင္လည္ သူေဌးျဖစ္သြားတာေတြ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ ပိုဆိုးတယ္။
“တပ္ကိုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ တည္ေဆာက္”ဆိုတာလည္းပါရဲ႕။ ဘာစိတ္ဓာတ္မွန္းမသိ။ ဘီလူးစိတ္လား၊ မုဒိမ္းစိတ္လား။
စစ္သားေတြ အျပင္မွာ ဆိုကၠားနင္းေနရတာေတြ၊ အငွားဆိုင္ကယ္ေမာင္းစားေနရတာေတြကို ၀မ္းပမ္းတနည္းေျပာသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ စစ္သားေတြ လုယက္ေနတာေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဘဏ္ဓားျပတိုက္တာေတြ မေျပာဘူး။ ထိပ္သီးသားသမီးေတြ ဗမာျပည္ရဲ႕ လူ႔မလိုင္ခဲ ျဖစ္ေနတာေတြ မေျပာဘူး။
တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတာရဲ႕အေၾကာင္းရင္း ျပည္တြင္းစစ္တခုတည္းကို ပံုခ်ထားတယ္။ စစ္အစိုးရေတြ အသံုးမက်တာ၊ စစ္တပ္ထိပ္သီးေတြနဲ႔ သူတို႔ခ႐ိုနီေတြ ကိုယ္ခ်မ္းသာဖို႔ ေဇာင္းေပးလုပ္ေနတာေတြကိုေတာ့ မေျပာဘူး။
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူတာ ေၾကာက္လို႔ယူတာ မဟုတ္ဘူး”တဲ့။ ဒါေျပာဖို႔ လိုသလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၿခိမ္းေျခာက္ သတိေပးေနတာလား။ “ဘယ္ေသာင္းက်န္းသူကိုမွ မတိုက္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းလည္း မ႐ွိဘူး၊ မတိုက္ရဲစရာ အေၾကာင္းလည္း မ႐ွိဘူး” လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒါျဖင့္ သူတို႔အခုလုပ္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ သူတို႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္႐ိုးသားမႈ ႐ွိသလဲ။
ေနာက္ဆံုးမွာ“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ အာဏာခြဲေ၀ေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူး”လို႔ ေတြ႕ရတယ္။ တကယ္ေျပာခ်င္တာက အခု သူတို႔ေျပာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီဆိုတာေရာ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုတာေရာ အာဏာခြဲေ၀ဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ အာဏာကို စစ္တပ္လက္ထဲမွာ ထားသြားမယ္ဆိုတာပဲ။