ယေန႕ ေရႊျပည္သာစက္မႈဇုန္နယ္ေျမမွ အလုပ္သမားသပိတ္မ်ားမွာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဘဝအေျခအေနက ျပဌာန္းလုိက္သျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သပိတ္တုိက္ပြဲမ်ား ျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားမ်ားကုိ တုိက္ပြဲဝင္ေစဖုိ႕ ေနာက္ကြယ္က ႀကဳိးကုိင္သူကုိ အထူးရွာစရာမလုိ။ သူတုိ႕၏ ဝမ္းပုိက္ျပႆနာက သူတုိ႕ကုိ ႀကဳိးကုိင္ထားသည္။ ယေန႕ ဗမာျပည္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာေနေသာ အလုပ္သမားသပိတ္တုိက္ပြဲမ်ား၊ လယ္သမားသပိတ္တုိက္ပြဲမ်ားသည္ ဗမာျပည္၏ စီးပြားေရးရုပ္ဘဝ ျပဌာန္းမႈေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာေသာ ရလဒ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။
ယေန႕ တုိက္ပြဲဝင္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားမ်ား၏ လစာေငြမွာ တလ က်ပ္ေငြ ေလးေသာင္းမွ ရွစ္ေသာင္းသာသာေလာက္ရေသာ အလုပ္သမားမ်ားက အမ်ားစု ျဖစ္ေနသည္။ အထည္ခ်ဳပ္အလုပ္သမားမ်ားသည္ မနက္ ၈ နာရီမွ ၄ နာရီ ၄၀ မိနစ္အထိ အလုပ္လုပ္ရသည္။ ညေန ၄ နာရီ ၄၀ မိနစ္မွ ၇ နာရီခြဲအထိ အခ်ိန္ပုိ အလုပ္္ဆင္းရသည္။ အခ်ိန္ပုိ လုပ္ခေၾကးမွာ တနာရီကုိ သုံးရာသုံဆယ့္ခုႏွစ္က်ပ္ ျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္း အလုပ္လစာမွာ အခ်ိန္ပုိမဆင္းႏုိင္ပါက ေလးေသာင္းငါးရာသာရ၍ အခ်ိန္ပုိဆင္းပါမွ ခုႏွစ္ေသာင္း ပတ္ဝန္းက်င္ ရရွိသည္။
လက္ေတြ႕တြင္ အလုပ္သမားမ်ား တကယ္ရရွိေသာ ပ်မ္းမွ်လစာေငြမွာ တရက္ လခေငြက ၁၃၅၀ က်ပ္ ပတ္ဝန္းက်င္သာ ရွိသည္။ လုပ္ခ လစာ အလြန္ေသးငယ္နည္းပါးလွေသာ္လည္း အလုပ္သမားႏွင့္ ျပည္သူေတြ ရင္ဆိုင္ေနရေသာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈ ျပႆနာႀကီးက တေန႕တျခား ပုိမုိႀကီးမားလာေနသည္။ ကန္စြန္းရြက္တစည္း ၂၀၀ က်ပ္။ အလုပ္သမားေတြက မစားေလာက္သျဖင့္ အနည္းငယ္မွ် တုိးေတာင္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ တေန႕ ေငြ၂၀၀၀ က်ပ္ဆုိလွ်င္ ေလာက္ငပါသည္ဟု သိန္းဆယ္ဂဏန္းအထက္ လခရၿပီး သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ခ်မ္းသာကာ စည္းစိမ္ယစ္မူးေနေသာ အစုိးရအာဏာပိုင္ႀကီးက လူဆင္းရဲမ်ားသုံးစြဲသင့္ေသာ တေန႔တာ အသုံးစရိတ္ႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ တေန႔စာ လုပ္ခကုိ သူက ေစ်းျဖတ္ၿပီး ႏွပ္ေၾကာင္းေပး ေျပာဆုိခဲ့သည္မဟုတ္လား။ ထမင္းမဝလုိ႔ ထပ္ေတာင္းတာ တုိးမေပးသည့္အျပင္ ေလွ်ာ့စားခုိင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။
အလုပ္သမားသပိတ္ရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ဟာ မျမင့္မားပါ။ လုိအပ္ခ်က္သာ ေတာင္းဆုိတာပါ။ ဘာပေယာဂပါတယ္ ညာပေရာဂပါတယ္ဟု စြပ္စြဲစရာ အေၾကာင္းလည္း မရွိပါ။ တေန႔ က်ပ္တေထာင္ေလာက္ တုိးေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိသည္။ ပုံမွန္ အလုပ္ခ်ိန္ သတ္မွတ္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိသည္။ အလုပ္သမားဘဝ ျမွင့္တင္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိသည္။ အနိမ့္ဆုံးလစာ သတ္မွတ္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိသည္။ အနိမ့္ဆုံးလစာကုိ သတ္မွတ္ျပဌာန္းဖုိ႔ အစုိးရက အခ်ိန္ဆြဲေနျခင္းသည္လည္း ယခု အလုပ္သမားသပိတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာျခင္း၏ အေၾကာင္းအခ်က္တခုပါ။
အလုပ္သမအမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားပါမက်န္ အလုပ္သမားမ်ားအား ရုိက္ႏွက္ၿဖဳိခြဲျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလုပ္ရွင္က အမႈဖြင့္လုိ႔ အလုပ္သမားေတြကုိ ဖမ္းရပါတယ္၊ ဥပေဒနဲ႔ မညီလုိ႔ တားဆီးရပါတယ္ဟု အစုိးရက ဆင္ေျခေပးေသာ္လည္း မုိးႀကဳိးပစ္ရာ ထန္းလက္ကာသည့္ ဆင္ေျခမ်ားပါ။ သူတုိ႔ အလုပ္ရွင္ဘက္က ပင္းေနသည္မွာ သိသာလွသည္။
သူတုိ႔က (အေရးယူမည္။ ဖမ္းဆီးဝရမ္းထုတ္သည္။ အလုပ္ ျပန္ဆင္းရမည္။ ျပႆနာမ်ားကုိ ေနာက္က်မွ ရွင္းေပးမည္။ အာဆီယံႏႈန္း လုပ္ခလစာ မေပးႏုိင္။ အလုပ္သမားမ်ား ေတာင္းဆုိေသာ တေန႔လုပ္ခ တေထာင္က်ပ္ မရႏုိင္) ဆုိသည့္ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဆြြးေႏြးညွိႏႈိင္းပြဲတြင္ သူတုိ႔ေျပာၾကားေသာ အေျဖစကားမ်ားၾကည့္လွ်င္ အလုပ္ရွင္ဘက္က ရပ္ေသာ သူတုိ႔သေဘာထား ရွင္းရွင္းႀကီး ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။
ထမင္းမဝ၍ နည္းနည္း တုိးေတာင္းေသာ အုိလီဗာတြစ္ အရုိက္ခံရသလုိ ထမင္းမဝလုိ႕ တုိးေတာင္းေသာ ဗမာအလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္သမေလးေတြ ရက္ရက္စက္စက္ အရုိက္ခံေနရသည္။ အလုပ္ပုိင္ရွင္ဘက္က ရပ္တည္ေသာ အစုိးရသည္ ကြ်န္ရုိက္ေသာ ၾကာပြတ္၏ အခန္းက႑မွ ပါဝင္ကျပေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ကြ်န္အမွတ္အသားကုိ ဖ်က္ေသာလက္ အျဖတ္ခံရမည္ဟူေသာ ဟမၺဴရာဘီဘုရင္၏ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးႏွင့္အလားတူ နည္းနည္းလည္း တုိးမေတာင္းနဲ႔-မ်ားမ်ားလည္း တုိးမေတာင္းနဲ႔ဆုိေသာ သေဘာထားျဖင့္ အလုပ္သမားသပိတ္ကုိ အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွက္ၿဖဳိခြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။-
အစက စကားကုိပဲ ျပန္ေကာက္ပါမည္။ ေရႊျပည္သာအလုပ္သမားသပိတ္မ်ားမွာ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဘဝအေျခအေနက ျပဌာန္းလုိက္သျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သပိတ္တုိက္ပြဲမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ အစုိးရက ဖိႏွိပ္ၿဖဳိခြဲမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ေသာ္လည္း သပိတ္မလွန္ အလံမလွဲ ဇြဲနဘဲႏွင့္ ဆက္လက္တုိက္ပြဲဝင္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႕ဘဝ၏ ျပဌာန္းေပးမႈေၾကာင့္ ငတ္ရင္းမေသလုိသျဖင့္ တုိက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းကုိ သူတုိ႔ ေရြးခ်ယ္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အစုိးရက မုိက္မဲစြာ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကုိ က်င့္သုံးျခင္းသည္ အလုပ္သမားမ်ားအေပၚ အလုပ္ရွင္၏ ေႏွာင္ႀကဳိးသာမက အစုိးရ၏ေႏွာင္ႀကဳိးျဖင့္ပါ တုတ္ေႏွာင္လုိက္သည့္ သေဘာ ျဖစ္သည္။ အစိုးရကသာ ဤဖိႏွိပ္မႈမ်ား တဆင့္တုိး ျပဳလုပ္လာမည္ဆုိပါလွ်င္ ဘဝအေျခအေနက ျပဌာန္းေပးသျဖင့္ တုိက္ပြဲဝင္လာၾကေသာ အလုပ္သမားမ်ားသည္ အစုိးရက ျပဌာန္းေပးလုိက္ေသာ အေျခအေနအရ ေႏွာင္ႀကဳိးမ်ားကုိ အပုိင္းပုိင္း ျဖတ္ေတာက္ဖုိ႕ လုိအပ္သည္ဟူေသာ အသိစိတ္ဓာတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာၾကေပလိမ့္မည္။
ဤအသိစိတ္ဓာတ္သည္ ပုိင္းျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ သႏိၷ႒ာန္အျဖစ္ ျဖစ္ေပၚတုိးပြားလာမည္ဆုိပါက……