သူဟာ မုန္တိုင္းလည္းမေၾကာက္
ေလၾကမ္းလည္း မရမ္းတဲ့ သံမဏိပန္းတပြင့္
ႂကြားႂကြားဝင့္ဝင့္ ပြင့္ဖူး ထူးလွတဲ့ စိန္ရတုတိုင္
သူ မယိုင္လဲခဲ့ဘူး။
သူဟာ သမိုင္းဆရာ အဘိဓမၼာဆရာ
ရာဇဝင္ထဲက ကဗ်ာတပုဒ္
နာနာသင္မွတ္ခဲ့ရတဲ့ က်မ္းစာအုပ္လည္း ျဖစ္ရဲ႕။
သူဟာ အရုဏ္ဦးရဲ႕သစၥာ မိုးေသာက္ၾကယ္
ရိုးမေတြရဲ႕အထက္ေအာက္ကေန မီးပြားေတြ လႊင့္ထုတ္
အမိုက္အေမွာင္ကို တြန္ ့ဆုတ္ေစခဲ့။
သူဟာ လြတ္ေျမာက္ေရးတရားေဟာသလို
ထြက္ရပ္လမ္းကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ေဖာက္
တပ္ဦးကိုပဲ အၿမဲေရာက္ခဲ့။
သူဟာ ေတာ္လွန္တဲ့ဓားတလက္
စူးရွထက္ျမက္ ကေလာင္သြားတလက္
ဒါနဲ႔မ်ား သူဟာ မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္တဲ့လားေလ။
ေသခ်ာတာေတာ့ သူ ့လက္ခ်က္မွာ
ရန္သူ အသက္ထြက္မယ္ ဆိုတာပါပဲ
ဒါ အႏုပဋိေလာမတရား သမိုင္းစကားေပါ့။
ဖိႏွိပ္သူဟာ က်ဆံုးရၿမဲ
ေသြးစုပ္သူဟာ က်ရံႈးရမွာပဲ မဟုတ္ပါလား။
သူဟာ ဂ်ဳိးမကပ္သလို လက္က်န္လည္းမဟုတ္
အုပ္စိုးသူလူတန္းစားကို ျဖဳတ္ခ်
ေတာ္လွန္တဲ့ ပစၥည္းမဲ့အာဏာကို ထူေထာင္
ကြန္ျမဴနစ္လူ ့ေဘာင္ဆီ ခ်ီတက္မယ့္
ေမႊးႀကိဳင္လန္းဆန္း သံမဏိပန္းတပြင့္ေပါ့။
ႏုိင္ေအးလင္း
၁၂ ၾသဂုတ္လ ၂၀၁၄။
